بررسی شیوع سرمی و عوامل خطر انتقال عفونت HBV و HIV در معتادین تزریقی کاشان

زمینه و هدف: اعتیاد تزریقی یکی از مهمترین عوامل خطر برای ویروس نقص ایمنی انسانی (HIV) و ویروس هپاتیتB (HBV) می باشد. مطالعه حاضر برای تعیین میزان شیوع سرمی HBV و HIV در معتادین تزریقی و بررسی عوامل خطر مرتبط با انتقال این عفونت‌ها انجام شد. مواد و روش‌ها: این مطالعه توصیفی - تحلیلی در سال 1389 روی 300 نفر از معتادین تزریقی مراجعه کننده به مراکز مشاوره رفتاری، کاهش آسیب ودرمان با متادون شهرکاشان انجام شد. پرسشنامه ای حاوی اطلاعات دموگرافیک و عوامل خطر مرتبط با انتقال HBVو HIV از طریق مصاحبه حضوری تکمیل گردید و پس از کسب رضایت 5 سی سی خون از افراد گرفته شد. ابتلا به عفونتHBV و HIV با روش الایزا بررسی گردید. موارد مثبت الایزا HIV با وسترن بلات تائید شد. نتایج با استفاده از نرم افزار SPSS از طریق آزمون کای دو وتست فیشر آنالیز شد. یافته‌ها: از 300 فرد موردمطالعه 288 نفر(96%) مرد و12 نفر(4%) زن بودند. اکثریت افراد127 نفر(3/42%)درگروه سنی 39-30 سال بودند. میانگین سنی افراد 7/9±91/34 با حداقل سن 17 و حداکثر سن 68 سال بود. اکثریت معتادین 224 (7/74%) طول مدت اعتیاد ≥10 سال داشتند. طیف سنی شروع اعتیاد دراکثر افراد134 مورد(7/44%) پانزده تا بیست سالگی بود. ازمیان افراد مورد مطالعه 7 نفر(3/2%) HIV مثبت و2 نفر(7/0%) HBsAg مثبت بودند. عفونت توام HBV و HIV وجود نداشت. نتیجه‌گیری: با توجه به شیوع بالای رفتارهای پر خطر و کشف موارد آلوده بهHIV و در معتادین تزریقی ، غربالگری ادواری معتادین تزریقی از نظر این عفونت‌ها ، ایمن سازی علیه عفونت هپاتیت B ، درمان اعتیاد و گسترش مراکز درمان با متادون برای پیشگیری از گسترش این عفونت‌ها ضروری است.