بررسی عرصه‌های مناسب پخش سیلاب با استفاده از شاخص هم‌پوشانی نقشه‌ها و منطق‌های بولین و فازی در محیط GIS(مطالعه موردی : حوضه آبخیز پشتکوه)

        کنترل سیلاببه منظور استفاده از آب­های سطحی و جریان­های آبراهه­ای در حوضه­های آبریز، یکی از مراحل اساسی در مدیریت منابع آب به ویژه در مناطق خشک و نیمه­خشک می­باشد. تعیین نقاط مناسب جهت پخش سیلاب ضامن موفقیت پروژه­های مربوطه در این زمینه است. هدف از این مطالعه ارزیابی کارایی روش­های هم­پوشانی لایه­ها، منطق­های بولین و فازی در تعیین عرصه­های پخش سیلاب با استفاده از تکنیک­های GIS می­باشد. بدین منظور 5 لایه اطلاعاتی که شامل شیب، کـاربری اراضی، نفوذپذیری سطـحی، واحدهای کوارترنر و ضخامت آبرفـت بودند، در قالب مدل­های ذکر شده تلفیق یافتند. نتایج به دست آمده از مدل­های فوق به صورت نقشه­های خروجی بودند با عرصه­های کنترل اجرایی مقایسه و مورد ارزیابی قرار گرفتند. نتایج نشان داد که هم­پوشانی عرصه­های پیشنهادی به عرصه­های کنترل در مدل Multi class maps نسبت به سایر مدل­های ارزیابی شده، بیشتر بوده و در نتیجه به عنوان بهترین مدل در مکان­یابی عرصه­های مناسب پخش سیلاب در حوضه آبخیز پشتکوه ایران انتخاب گردید.