بررسی عوامل مؤثر بر ارتقای تاب‌آوری روان‌شناختی نیروهای عملیاتی ناجا

زمینه و هدف: هدف این پژوهش، تعیین عوامل مؤثر بر ارتقای تاب‌آوری روان‌شناختی در کارکنان یگان‌های عملیاتی پلیس نیروی انتظامی جمهوری اسلامی ایران بوده است. روش‌شناسی: روش تحقیق، روش شبه آزمایشی از نوع پیش‌آزمون- پس‌آزمون بود. نمونه مورد بررسی شامل 50 نفر از کارکنان یگان‌های ویژه پلیس بود که از طریق نمونه‌گیری طبقه‌ای افراد انتخاب و به دو گروه آزمایش و کنترل تقسیم شدند. برای جمع‌آوری و بررسی متغیرهای تحقیق، پرسشنامه‌های تاب‌آوری کانر- دیویدسون، هوش معنوی سهرابی و ناصری، پرسشنامه خودکارآمدی عمومی ‌شرر و پرسشنامه خلاقیت عابدی توسط دو گروه آزمایش و کنترل تکمیل شد. جهت بررسی فرضیه‌های تحقیق، داده‌ها با استفاده از نرم‌افزار «SPSS-19» مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند. یافته‌ها: یافته‌های تحقیق نشان‌داد که آموزش هوش معنوی و خودکارآمدی، موجب ارتقای تاب‌آوری در نیروهای عملیاتی پلیس می‌شود. نتیجه‌‌گیری: نتایج آزمون فرضیه‌های این پژوهش نشان داد که بین دو گروه آزمایشی و کنترل در این مطالعه، پس از اجرای برنامه آموزشی و انجام مداخلات روان‌شناختی، تفاوت معناداری در زمینه برخورداری از ویژگی تاب‌آوری روان‌شناختی وجود دارد که این تفاوت را می‌توان متأثر از مداخلات آموزشی انجام‌شده و شرکت اعضای گروه آزمایشی در کارگاه‌های روان‌شناختی هوش معنوی، خودکارآمدی، دانست.