بررسی قابلیت روش اجزاء محدود در جداسازی بی‌هنجاری‌‌های گرانی ساختمان‌‌های نفتی

استفاده از روش‌‌های مناسب تفکیک بی‌هنجاری‌ها در تعیین وضعیت دقیق ساختمانی تله‌‌های نفتی یکی از مسائل مهم در تفسیر داده‌‌های گرانی است. اگرچه روش‌‌های متداول تفکیک بی‌هنجاری‌ها از قبیل مشتقات اول و دوم، گسترش بی‌هنجاری‌ها به سمت بالا و پایین، متوسط‌‌گیری وزنی و روند سطحی طی سالیان متمادی به‌منظور تفکیک بی‌هنجاری‌های گرانی در اکتشاف منابع نفتی و کانسارها به کار گرفته شده است بااین‌حال ضرورت استفاده از روش‌‌های جدید در تفسیر داده‌‌های گرانی هنوز احساس می‌شود. در این مقاله از توانمندی‌‌های روش عددی اجزاء محدود به منظور حذف اثرات ناحیه‌‌ای داده‌‌های گرانی منطقه دهنو استان فارس استفاده‌یمی‌‌شود. برای برآورد گرانی ناحیه‌‌ای، از اِلمان‌‌های چهار گره‌‌ای، هشت گره‌‌ای با تابع درون‌‌یاب درجه دو و اِلمان دوازده گره‌ای با تابع درون‌یاب درجه سه ستفاده شد. محاسبات مورد نیاز در فضای بدون بُعد ، در فاصله 1- و 1 صورت گرفت و سپس مجدداً به فضای واقعی ??? برگردانده شد. با استفاده از روش‌‌های متداول، قابلیت و توانمندی، روش اجزاء محدود در جداسازی بی‌هنجاری‌‌های ناحیه‌‌ای و محلی مورد ارزیابی قرار گرفت. نقشه باقی‌مانده حاصل از روش اجزاء محدود دو بی‌هنجاری تاقدیسی و سه بی‌هنجاری ناودیسی را مشخص کرد. بی‌هنجاری‌‌های تاقدیسی منطبق بر ساختمان دهنو هستند. نتایج حاصل از روش اجزاء محدود در تطابق نسبتاً خوبی با نتایج سایر روش‌‌های تفکیک بی‌هنجاری‌ها است که این موضوع خود قابلیت استفاده از روش اجزاء محدود را برای حذف اثرات ناحیه‌‌ای از مقادیر گرانی برداشت شده به اثبات می‌‌رساند.