بررسی مدیریت پسماند کارخانجات صنایع غذایی شهرستان رشت (در سال 1386)

واحدهای صنایع غذایی بدلیل ماهیت متفاوت محصولات خود دارای پسماندهای متنوعی از لحاظ کمی و کیفی می­باشند. بررسی پسماند کارخانجات صنایع غذایی در شهرستان رشت به جهت شرایط اقلیمی خاص منطقه و محیط­زیست آسیب پذیر آن از اهمیت ویژه­ای برخوردار است. هدف از انجام این مطالعه­ شناسایی پسماند کارخانجات صنایع غذایی شهر رشت و نحوه مدیریت آن­ها بوده تا در ضمن این پژوهش، نقاط قوت و ضعف مدیریت مشخص گردد تا با ایجاد تغییراتی در روند مدیریت بتوان پسماندهای حاصل از صنایع را سازماندهی نمود. در این پژوهش در حدود 40 واحد صنعتی از 122 واحد صنعتی فعال براساس مشاهده وتکمیل پرسش­نامه موضوعی مورد بررسی قرار گرفتند جهت ذخیره سازی و تجزیه و تحلیل اطلاعات نسبت به ایجاد بانک اطلاعاتی پسماند کارخانجات اقدام گردید. داده­های به­دست آمده توسط نرم افزار SPSS مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. طبق نتایج حاصله از تجزیه و تحلیل اطلاعات گروه­های آشامیدنی و نانوایی، بیسکویت­سازی، ماکارونی­سازی به ترتیب بیش­ترین میزان ضایعات صنعتی وگروه­های آشامیدنی و نانوایی، بیسکویت­سازی، ماکارونی­سازی بیش­ترین ضایعات شبه خانگی را تولید می­نمایند. درحدود 63 درصد ازضایعات پسماند صنعتی این صنایع قابلیت بازیافت دارند ولی 20 درصد ازآن­ها در عمل بازیافت می شوند. بیش­ترین روش دفع ضایعات که از سوی صنایع انتخاب می­شود فروش به میزان 45.6 درصد و دفن بهداشتی به میزان 32 درصد می­باشد. برخی ازصنایع معادل 4.3 درصد ضایعات خود را می­سوزانند که به صورت غیراستاندارد انجام می­گیرد. بیش­ترین نحوه نگه­داری ضایعات تا زمان دفع به صورت انبارهای روباز در محیط کارخانه است که باعث ایجاد آلودگی می­گردد. بیش­ترین منشا تولید ضایعات صنعتی درصنایع غذایی محصول تولیدی به میزان 24.32 درصد و در مرحله بعد ضایعات حاصل از بسته­بندی معادل 20.58 درصد می­توان اشاره نمود. دوره­های زمانی دفع ضایعات صنعتی در48.2 درصد از صنایع به صورت موردی و15.4 درصد به صـــورت روزانه گزارش شده است.