بررسی نشانه‏های اضطراب در دانشجویان دختر رشته‏ های پزشکی و پیراپزشکی دانشگاه علوم پزشکی مشهد

زمینه و هدف: اضطراب حالت ناخوشایند مواجهه با شرایط نامطلوب و غیر قابل کنترل در انسانهاست. ورود به دانشگاه و رویارویی با محیط تازه در بسیاری موارد زمینه‏ساز اضطراب در دانشجویان می‏گردد که به طور خاص در مورد دانشجویان پزشکی و پیراپزشکی با توجه به محیط کاری پراسترس این مساله جدی‏تر مطرح می‏گردد. این نشانه ها به ویژه در دختران دانشجو شایع‏تر است. با توجه به اینکه اضطراب رابطه مهمی با یادگیری داشته و می تواند عملکرد دانشجویان را متاثر سازد، در این مقاله به ارزیابی وضع اضطراب در دانشجویان دختر رشته‌های پزشکی و پیراپزشکی دانشگاه علوم پزشکی مشهد پرداخته شده است. روش کار: این بررسی یک مطالعه از نوع توصیفی مقطعی بود، جامعه پژوهشی را دانشجویان رشته های پزشکی و پیراپزشکی تشکیل می‏دادند. تعداد 150 نفر از دانشجویان دختر رشته‏های پزشکی و پیراپزشکی به روش تصادفی ساده انتخاب و با پرسشنامه اضطراب اشپیل برگر، مورد ارزیابی قرار گرفتند. دانشجویانی که سابقه استرس‏های بارز مثل فوت نزدیکان یا بیماریهای طبی جدی یا طلاق یا حوادث ناگوار داشتند، از مطالعه کنار گذاشته شدند، لذا تعداد نمونه‏ها به 136 مورد محدود شد. نتایج با استفاده از نرم افزار SPSS و با آزمون (Chi-Square)، آزمون exact test و کروسکال والیس مورد بررسی قرار گرفتند. یافته‏ها: دانشجویان مورد مطالعه شامل 46 نفر اینترن، 46 نفر استاجر و 44 نفر دانشجوی پیراپزشکی بودند. 6/67% مجرد و 4/32% متأهل بودند. اضطراب آشکار با شدت متوسط تا شدید در 6/45% اینترنها، 9/36% اکسترنها و 5/20% دانشجویان پیراپزشکی وجود داشت و اضطراب پنهان با شدت متوسط تا شدید در 5/43% اینترنها، 6/32% اکسترنها و 5/20% از دانشجویان پیراپزشکی دیده شد و شدت اضطراب در گروه پیراپزشکی به طور معنی‏داری کمتر بود. با حذف عامل مداخله‏گر وضعیت تأهل، تفاوت شدت اضطراب آشکار بین مقاطع تحصیلی مختلف از بین رفت، در حالی‏که تفاوت در شدت اضطراب پنهان همچنان باقی بود. نتیجه‏گیری: دانشجویان دختر رشته پزشکی بیش از دانشجویان پیراپزشکی تحت فشارهای استرس بوده و دارای نشانه‏های اضطراب می‏باشند، لذا توجه ویژه به سلامت روان و کاهش منبع استرس این افراد ضروری است.