بررسی نقش پروتئین رآکتیو سی در پیشگوئی عواقب پس از عمل پیوند عروق کرونر

زمینه: امروزه آترواسکلروزیس به عنوان یک بیماری التهابی شناخته می شود. CRP (C-reactive protein) نه تنها به عنوان یک مارکر روند التهابی بلکه نشا نه از پیشرفت آترواسکلروزیس محسوب می گردد.روش کار: این مطالعه تحلیلی بر روی 454 نفر بیمار کاندید پیوند عروق کرونر (CABG) انجام شد. میزان CRP (بر حسب mg/dl) این بیماران قبل از پذیرش اندازه گیری شد و سپس تحت عمل جراحی پیوند عروق کرونر با استفاده از پمپ قلبی ریوی (ON PUMP) قرار گرفتند. تکنیک جراحی، متد بیهوشی و مراقبت های بعد از عمل در ICU در تمام بیماران مشابه بود. پس از عمل جراحی میزان مرگ و میر، لزوم استفاده از بالن پمپ و اینوتروپ در پایان عمل، مدت زمان اقامت در ICU، مدت زمان پمپ قلبی ریوی وکلامپ آئورت و دیگر معیارها از پرونده بیماران استخراج شد و مطالعه آماری جهت رابطه بین مرگ و میر و عوارض پس از عمل CABG و CRP قبل از عمل انجام گردید. بیماران هیچکدام بیماری عفونی و یا التهابی مشخص و یا موارد ثابت شده بدخیمی نداشتند.یافته ها: برای بررسی وجود همبستگی بین متغیرهای فوق الذکر با میزان CRP قبل از عمل مقدار همبستگی پیرسون و آزمون صفر اجرا گردید. از لحاظ آماری ارتباطی بین افزایش تعداد مرگ و میر، بالا رفتن کلاس NYHA، وجود سکته قلبی و دیابت قبل عمل، افزایش عوارض مغزی پس از عمل، اجکشن فرکشن پایین قبل از عمل، لزوم استفاده از بالون پمپ، افزایش مدت زمان پمپ با افزایش CRP در افراد مورد مطالعه دیده نشد ولی در افراد مسن، زنان، کسانی که مدت زمان بستری در ICU بیشتری داشته یا در پایان عمل اینوتروپ احتیاج داشته اند میزان CRP بالاتر بود.نتیجه گیری: میزان CRP قبل از عمل می تواند پیش بینی کننده مناسبی از لحاظ آماری برای طول اقامت در ICU، فوریت در عمل جراحی، لزوم مصرف اینوتروپ در خاتمه عمل می باشد ولی هیچ ارتباطی با مرگ و میر، اجکشن فرکشن، سکته قلبی و دیابت قبل از عمل ندارد.