بررسی نگرش و میزان آگاهی جامعه پزشکی شهر سنندج در مورد داروهای گیاهی و تجویز آنها

زمینه و هدف: طب گیاهی یکی از رایجترین روش‌های درمان در پزشکی تکمیلی یا غیر متعارف (alternative) می‌باشد. با توجه به روند رو به رشد استفاده از پزشکی غیر متعارف و طب گیاهی در جوامع مختلف، سنجش آگاهی قشرهای مختلف جامعه حائز اهمیت می‌باشد. لذا این مطالعه با هدف تعیین نگرش و میزان آگاهی جامعه پزشکی شهر سنندج در مورد داروهای گیاهی و تجویز آنها در سال 1380 انجام شد. روش بررسی: این مطالعه یک مطالعه مشاهده‌ای و از نوع توصیفی- تحلیلی (cross sectional) بود. جامعه آماری شامل پزشکان، داروسازان، ماماها و دندانپزشکان مطب‌دار در شهر سنندج بود. روش انتخاب نمونه‌ به صورت سرشماری با استفاده از لیست موجود در معاونت درمان، و حجم نمونه 284 نفر بود. جمع‌آوری داده‌ها توسط پرسشنامه کتبی انجام شد و تحلیل آنها با استفاده از نرم افزار آماری SPSS. win و آزمون آماری انجام گردید. یافته‌ها: بر اساس نتایج این پژوهش 2/52 درصد جامعه آماری دارای نگرش مثبت نسبت به تجویز گیاهان دارویی بودند. 5/23 درصد از آگاهی ضعیف، 22/2٪ آگاهی متوسط، 2/37٪ آگاهی خوب و 7/16 درصد آگاهی بسیار خوب در زمینه داروهای گیاهی و تجویز آنها برخوردار بودند. 4/81٪ از جامعه مورد مطالعه اقدام به تجویز حداقل یکی از گیاهان دارویی نموده بودند. بین میزان آگاهی جامعه آماری و شغل رابطه معنی‌داری وجود داشت، بطوریکه بیشترین آگاهی مربوط به داروسازان و کمترین آگاهی مربوط به ماماها بود (001/0p=). بین شغل و اقدام به تجویز داروهای گیاهی رابطه معنی‌داری وجود داشت (05/0p=). دارو سازان با 1/94٪ و پزشکان عمومی با 81٪ بیشترین میزان تجویز را داشته‌اند. نتیجه‌گیری: طبق یافته‌های این مطالعه، جامعه پزشکی شهر سنندج آگاهی متوسط و نگرش مثبتی نسبت به استفاده از گیاهان دارویی در درمان بیماران داشتند، لذا برگزاری کارگاه و سمینارها در جهت ارتقاء سطح آگاهی جامعه پزشکی، گنجاندن موضوع طب سنتی در دروس دانشجویان پزشکی و همچنین تأسیس داروخانه داروهای گیاهی، از اهمیت ویژه‌ای برخوردار است. وصول مقاله: 10/7/85 اصلاح نهایی: 20/7/85 پذیرش مقاله: 22/7/85