بررسی ویژگی‌های روان‌سنجی مقیاس امنیت و لذت اجتماعی

مقدمه: پژوهش‌ها نشان داده‌اند که امنیت اجتماعی یک عامل آسیب‌پذیری فراتشخیصی در گستره‌ای از مشکلات روان‌شناختی است. از این ‌رو به نظر می‌رسد ضروری است که پژوهشگران و متخصصان بالینی، این مولفه را در بررسی‌های آسیب‌شناسی خود، مورد توجه قرار دهند. برای رسیدن به این مهم، نخستین گام، آماده‌سازی یک شاخص مناسب برای ارزیابی سازه‌ی مورد نظر است. هدف مطالعه‌ی حاضر، بررسی ویژگی‌های روان‌سنجی نسخه‌ی فارسی مقیاس امنیت و لذت اجتماعی (SSPS) بود.روش‌کار: فرآیند ترجمه و بازترجمه برای تهیه‌ی نسخه‌ی فارسی SSPS انجام شد. 521 نفر از دانشجویان سه دانشگاه در تهران در سال تحصیلی 95-1394 به شیوه‌ی نمونه‌گیری در دسترس انتخاب شدند و به مقیاس امنیت و لذت اجتماعی به همراه پرسش‌نامه‌های مشکلات بین‌فردی، افسردگی بک و هراس اجتماعی پاسخ دادند. برای بررسی اعتبار مقیاس از اعتبار سازه (تحلیل عاملی اکتشافی و تاییدی) و اعتبار واگرا استفاده شد. به این منظور نمونه به طور تصادفی به دو بخش 300 نفری برای تحلیل عاملی اکتشافی و 221 نفری برای تحلیل عاملی تاییدی تقسیم شد. برای بررسی پایایی مقیاس از روش‌های آلفای کرونباخ و ضریب پایایی بازآزمایی استفاده شد.یافته‌ها: نتایج تحلیل عاملی اکتشافی مقیاس امنیت و لذت اجتماعی حاکی از وجود یک ساختار تک‌عاملی است و تحلیل عاملی تاییدی نیز موید این ساختار است. ضریب آلفای کرونباخ 91/0 و ضریب پایایی بازآزمایی 82/0 به دست آمد. اعتبار واگرا نیز از راه محاسبه‌ی همبستگی مقیاس با سه پرسش‌نامه‌ی مشکلات بین‌فردی، افسردگی بک و هراس اجتماعی تایید شد.نتیجه‌گیری: به نظر می‌رسد نسخه‌ی فارسی مقیاس امنیت و لذت اجتماعی از ویژگی‌های روان‌سنجی مناسبی برخوردار است.