بررسی کارایی فرایند شناورسازی با هوای محلول در حذف آنیلین از محیط‌های آبی

آنیلین به‌عنوان یک ترکیب سخت تجزیه‌پذیر در پساب  بسیاری از صنایع وجود دارد. هدف از انجام این مطالعه تعیین کارایی فرایند شناورسازی با هوای محلول در حذف آنیلین از محیط‌های آبی بود. در این مطالعه کاربردی-تجربی از پایلوت شناورسازی با هوای محلول در مقیاس آزمایشگاهی استفاده شد. پس از تعیین شرایط بهینهpH  و دز پلی آلومینیوم کلراید توسط آزمایش جار، تأثیر پارامترهای مؤثر در فرایند شناورسازی با هوای محلول، شامل غلظت ماده منعقدکننده (10، 20، 30، 40 و 60 میلی‌گرم در لیتر)، زمان لخته‌سازی (5، 10، 15 و 20 دقیقه)، زمان شناورسازی (5، 10، 15 و 20 ثانیه) ، فشار اشباع (3،5/3، 4 و 5/4 اتمسفر) و کدورت NTU) 60، 40، 30، 20 و 10) بر میزان کاهش پارامترهای COD و آنیلین محاسبه شد. نتایج نشان داد که فرایند شناورسازی با هوای محلول می‌تواند پارامترهایCOD  و آنیلین را به‌ترتیب به میزان 6/86 درصد و 95 درصد در pH برابر 6، غلظت اولیه آنیلین معادل200 میلی‌گرم در لیتر، زمان لخته‌سازی 10 دقیقه، زمان شناورسازی 20 ثانیه، فشار اشباع 4 اتمسفر و غلظت 20 میلی‌گرم در لیتر PAC کاهش دهد. همچنین نتایج حاکی از آن بود که با افزایش کدورت در فرایند شناورسازی، راندمان حذف کاهش می‌یابد.با توجه به نتایج به‌دست آمده از این تحقیق می‌توان بیان داشت که فرایند شناورسازی با هوای محلول می‌تواند روش مؤثری برای حذف آنیلین از محیط‌های آبی باشد.