بررسی کیفیت تخته فیبر با دانسیته متوسط (MDF)ساخته شده از الیاف بازیافتی به دو روش حرارت دهی اهمیک و هیدروترمال

در این مطالعه تأثیر روش بازیافت بر خواص کاربردی تخته فیبر با دانسیته متوسط (MDF) مورد بررسی قرار گرفته است. به منظور بازیافت ضایعات MDF از دو روش بازیافت شامل روش هیدروترمال و روش حرارت دهی اهمیک استفاده شد. در روش هیدروترمال دمای 105 درجه سانتی گراد و با مدت زمان 150 دقیقه به عنوان تیمار بهینه انتخاب شد و در روش اهمیک مدت زمان حرارت دهی در دو سطح (2 دقیقه و 4 دقیقه) در نظر گرفته شد. اثر بازیافت بر ویژگی های مورفولوژیکی الیاف و خواص کاربردی MDF شامل مقاومت خمشی، مدول الاستیسیته، مقاومت چسبندگی داخلی، نگهداری پیچ در لبه و سطح و واکشیدگی ضخامت بعد از 24 ساعت غوطه وری در آب مورد بررسی قرار گرفت. هم چنین، وضعیت رزین باقیمانده روی سطح الیاف توسط تصاویر SEM بررسی شد. بررسی ابعاد الیاف و کلاسه بندی آن ها نشان داد که فرایند بازیافت منجر به خرد شدن و کاهش طول الیاف می شود نتایج مربوط به ویژگی های کاربردی تخته ها نشان داد که کیفیت تخته های ساخته شده از الیاف بازیافتی به روش حرارت دهی اهمیک به شکل معنی داری بهتر از کیفیت تخته های ساخته شده از الیاف بازیافتی به روش هیدروترمال می باشد. علاوه بر این، مقایسه ی نتایج با مقادیر تعریف شده در استاندارد (EN 622-5, 2006) نشان داد که برخلاف تخته های ساخته شده از الیاف بازیافت شده به روش هیدروترمال، تمامی ویژگی های کاربردی تخته های بازیافت شده به روش حرارت دهی اهمیک (به جز واکشیدگی ضخامت) در حد ملزومات استاندارد EN می باشد. افزایش مدت زمان تیمار حرارتی در روش اهمیک منجر به بهبود ویژگی های کاربردی تخته های ساخته شده از الیاف بازیافتی شد. تصاویر SEM نشان دهنده ی وجود مقادیر بیشتری از باقیمانده های رزین اوره فرمالدهید گیرا شده روی سطح الیاف بازیافت شده به روش هیدروترمال بود.