برهم کنش سطوح تنش شوری و اسید سالیسیلیک روی برخی صفات فیزیولوژیک زعفران (Crocus sativus L.)

به منظور مطالعه تأثیر محلول‌پاشی سالیسیلیک‌اسید بر کاهش اثرات تنش شوری در گیاه زعفران، آزمایشی به صورت اسپلیت-پلات در قالب طرح پایه بلوک کامل تصادفی طی سال‌های زراعی 95-1394 و 96-1395 در شرایط محیطی طبیعی (مزرعه) در دانشگاه تربت‌حیدریه انجام شد. فاکتور اول شامل تنش شوری در چهار سطح (5/1، 3، 6 و 9 دسی‌زیمنس‌برمتر) و فاکتور دوم محلول‌پاشی سالیسیلیک‌اسید در چهار سطح (صفر، 4/0، 8/0 و 2/1 میلی‌مولار) بود. نتایج نشان داد در بالاترین سطح شوری (9 دسی‌زیمنس‌برمتر)، کاربرد غلظت مناسب سالیسیلسک‌اسید (8/0 میلی‌مولار) باعث افزایش تعداد و طول برگ به ترتیب 3 و 20 درصد در سال اول و 20 و 32 درصد در سال دوم نسبت به شاهد گردید. همچنین با کاربرد سالیسیلیک‌اسید، میزان سدیم برگ 40 درصد کاهش و مقدار پتاسیم برگ 38 درصد در سال دوم افزایش یافت. بر اساس نتایج محلول‌پاشی سالیسیلیک‌اسید باعث ایجاد تعادل در محتوای قند و پرولین، کاهش جذب سدیم و جلوگیری از اختلال در جذب پتاسیم شده و محتوای نسبی آب برگ را افزایش داد. در بالاترین سطح شوری کاربرد سالیسیلیک‌اسید باعث افزایش 20 درصدی کلروفیل کل نسبت به شاهد در سال دوم شد. در مورد عملکرد کلاله در سال دوم نیز کاربرد غلظت 8/0 میلی‌مولار سالیسیلیک‌اسید در سطوح شوری 6 و 9 دسی‌زیمنس‌برمتر باعث شد عملکرد کلاله خشک (به ترتیب با مقادیر 12/1 و 45/2 کیلوگرم در هکتار) به ترتیب 81 و 118 درصد نسبت به شرایط عدم مصرف افزایش یابد. بنابراین می توان نتیجه گرفت کاربرد 8/0 میلی‌مولار سالیسیلیک اسید در شرایط تنش شوری به منظور افزایش عملکرد کلاله و رشد زعفران و کاهش اثرات منفی شوری قابل توصیه می‌باشد.