بهینه‌سازی کالوس زایی و بررسی میزان بیان ژن‌های فلاونول سنتاز و چالکون ایزومراز در مسیر تولید کوئرستین تحت تأثیر اشعۀ UV-B در کشت کالوس خیار تلخ ( .Momordica charantia L )

هدف از تحقیق حاضر بهینه‌سازی کالوس زایی و بررسی میزان بیان ژن‌های فلاونول سنتاز و چالکون ایزومراز در مسیر تولید کوئرستین تحت تأثیر اشعۀ UV-B در کشت کالوس خیار تلخ می باشد. غلظت‌های مختلف تنظیم‌کننده‌های رشدBAP و 2-4-D و ریز نمونه جهت تولید کالوس در گیاه خیار تلخ در طرح کاملاً تصادفی با سه تکرار ارزیابی شد. تاثیر اشعۀ UV-B (پنج گروه (شاهد (نور طبیعی)، 5 دقیقه در معرض اشعه (بررسی بیان ژن در 24 و 48 بعد از اعمال تیمار) و 10 دقیقه در معرض اشعه (بررسی بیان ژن در 24 و 48 بعد از اعمال تیمار)) بر بیان ژن‌های مسیر بیوسنتزی کوئرستین از جمله فلاونول‌سنتاز و چالکون‌ایزومراز، میزان فعالیت آنزیم آنتی‌اکسیدانی فنیل‌آمونیالیاز و فلاونوئید در بهترین کالوس های انتخاب شده بررسی شد. مقایسه میانگین داده‌ها نشان داد که بیشترین وزن خشک کالوس در غلظت 5/0 میلی‌گرم در لیتر 2-4-D و 1 میلی‌گرم در لیتر BAP برای ریز نمونه ساقه به دست آمد. بیشترین بیان ژن فلاونول سنتاز و چالکون ایزومراز در تیمار اعمال 10 دقیقه اشعۀ UV-B در زمان 24 ساعت بعد از شروع تیماردهی بدست آمده اما این بیان در 48 ساعت بعد از اعمال تیمار کاهش یافته است. بیشترین بیان فنیل‌آمونیالیاز، کوئرستین و فلاونوئید در زمان 5 دقیقه اعمال تیمار اشعه UV-B در 48 ساعت بعد از اعمال تیمار بدست آمده است. در کل نتایج این تحقیق نشان داد که اشعۀ UV-B در سطح کالوس تاثیر مثبتی بر بیان ژن‌های مسیر بیوسنتز فلاونوئیدها داشته است.