تأثیر آتش‌سوزی بر برخی از ویژگی‌های شیمیایی خاک جنگل در شمال ایران (مطالعه موردی: جنگل خیرودکنار)

آتش‌سوزیها اثرات قابل‌توجهی بر خصوصیات بیوژئوشیمیایی خاکهای جنگلی دارند. آتش با تغییر در محتوی عناصر غذایی خاک قادر است حاصل‌خیزی خاکهای جنگلی را در طول زمان تحت تأثیر قرار دهد. این تحقیق اثر آتش‌سوزی سال 1377 در قسمتهایی از سری چلیر (جنگل آموزشی- پژوهشی خیرودکنار) را بر روی خواص شیمیایی خاک جنگل مورد ارزیابی قرار داده است، به‌طوری که اثر آتش‌سوزی پس از 7 سال بر روی مشخصه‌هایی مانند واکنش خاک، هدایت الکتریکی، درصد نیتروژن و کربن کل، نیتروژن و فسفر قابل جذب و ظرفیت تبادل کاتیونی خاک مورد بررسی قرار گرفته است. منطقه مورد مطالعه پس از بررسی‌های لازم به 4 منطقه کنترل، آتش‌سوزی شدید، متوسط و کم تفکیک گردید، سپس در هر منطقه پس از حفر 5 پروفیل اقدام به برداشت نمونه‌های خاک از 3 عمق در هر پروفیل شد. نتایج نشان داد که عمق خاک دارای تأثیر معنی‌داری بر تمام مشخصه‌های اندازه‌گیری شده به‌جز نیتروژن قابل جذب است، در حالی‌که تأثیر شدت آتش‌سوزی و اثر متقابل شدت آتش‌سوزی و عمق خاک، تنها بر واکنش خاک، هدایت الکتریکی و ظرفیت تبادل کاتیونی معنی‌دار بود. به‌طوری که افزایش شدت آتش سوزی سبب افزایش میزان واکنش خاک، هدایت الکتریکی و ظرفیت تبادل کاتیونی و کاهش سایر مشخصه‌ها گردید. در ضمن با افزایش شدت آتش‌سوزی، اختلاف بین افق‌های خاک در رابطه با مشخصه‌های اندازه‌گیری شده نیز افزایش یافت. همچنین مطالعات نشان داد که در تمامی موارد به‌جز ظرفیت تبادل کاتیونی، افق A بیشتر از سایر افق‌ها تحت تأثیر آتش‌سوزی قرار گرفته است.