تأثیر بحث گروهی مراقبت محور بر روی فرسودگی مراقبین از بیماران تحت همودیالیز

پیش‌زمینه و هدف: با توجه به پیشرفت بیماری‌های مزمن ازجمله نارسایی مزمن کلیه و پیدایش مشکلات جسمی و روانی که برای آن‌ها در طی دوره‌ی بیماری و فرآیند درمان پیش می‌آید، نیاز به یک فرد برای مراقبت از این بیماران وجود دارد. فرد مراقب که معمولاً ً از اعضای خانواده بیمار می‌باشد در روند مراقبت ممکن است با مشکلات زیادی روبه‌رو شده که درنهایت موجب فرسودگی در آن‌ها می‌شود. این مطالعه باهدف تعیین تأثیر بحث گروهی مراقبت محور بر فرسودگی مراقبین از بیماران تحت همودیالیز طراحی و اجرا شد. مواد و روش کار: مطالعه‌ی حاضر یک کارآزمایی بالینی با روش نمونه‌گیری تصادفی بوده که بر روی 70 نفر از مراقبین بیماران تحت همودیالیز مراجعه‌کننده به مراکز آموزشی درمانی ارومیه در سال 1394 اجرا شد. ابزار گردآوری داده‌ها شامل پرسشنامه جمعیت شناختی و پرسشنامه فرسودگی مراقبین زاریت بود که در ابتدا به‌صورت پیش‌آزمون توسط نمونه‌ها تکمیل شد. سپس نمونه‌ها به‌طور تصادفی در دو گروه بحث گروهی و گروه کنترل قرار گرفتند. 2 هفته پس از اتمام برگزاری 6 جلسه بحث گروهی، پرسشنامه فرسودگی مراقبین زاریت مجدداً تکمیل و داده‌ها توسط نرم‌افزار آماری SPSS و به کمک آزمون‌های تی مستقل و من ویتنی مورد تجزیه‌و‌تحلیل قرار گرفتند. یافته‌ها: نتایج این مطالعه بیانگر آن بود بین دو گروه بحث گروهی و گروه کنترل ازنظر میانگین نمرات فرسودگی و ابعاد آن قبل از مداخله هیچ تفاوت آماری معنی‌داری وجود نداشت (05/0P>)؛ اما پس از اجرای مداخله ازنظر میانگین نمرات فرسودگی و ابعاد آن تفاوت آماری معنی‌داری بین دو گروه مداخله و گروه کنترل مشاهده شد (05/0P<). بحث و نتیجه‌گیری: با توجه به نتایج مطالعه‌ی حاضر می‌توان چنین دریافت که برگزاری کلاس‌های آموزشی به روش بحث گروهی کاهش معنی‌داری در شدت فرسودگی مراقبین داشته است. لذا پیشنهاد می‌شود در برنامه‌ریزی‌های سیستم درمانی به نقش اعضای خانواده در درمان این بیماران توجه شده و ازاین‌روش آموزشی نیز بهره گیرند.