تأثیر تریکودرما (spp. Trichoderma) و انواع مختلف کودهای آلی بر رشد و نمو سویا [Glycine max (L). Merril]

بررسی موجودات خاکزی و برهم‌کنش روابط همزیستی مفید بین اجزاء بوم‌نظام در زنجیره‌های غذائی و چرخه‌های حیاتی یکی از مباحث نوین کشاورزی پایدار در مدیریت منابع خاک است. به‌منظور بررسی اثرات دو گونه تریکودرما و انواع کودهای آلی بر رشد و نمو گیاه سویا آزمایشی در گلخانه دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی ساری در سال 1387 به‌صورت فاکتوریل و در قالب طرح کاملاً تصادفی با چهار تکرار و به‌صورت گلدانی انجام شد. چهار بستر کاشت شامل، خاک مزرعه (شاهد)، ورمی‌کمپوست و کمپوست زباله (20 تن در هکتار) و کود دامی (30 تن در هکتار) و دو گونه تریکودرما (T. harzianum، T. viride)، به‌همراه شاهد (بدون تلقیح) به‌عنوان عوامل مورد بررسی در نظر گرفته شدند. نتایج آزمایش نشان داد که مصرف کمپوست زباله شهری، ورمی‌کمپوست و کود دامی به‌همراه قارچ T. viride به‌ترتیب 6/19، 7/37 و 3/18 درصد وزن ریشه را نسبت به شاهد افزایش داد. تلقیح هر دو نوع تریکودرما و مصرف کمپوست زباله شهری و کود دامی سبب افزایش معنی‌دار وزن ساقه و گیاهچه شدند. همچنین مصرف هر دو گونه تریکودرما به‌همراه کود دامی و کمپوست زباله درصد ظهور اولیه گیاهچه را نسبت به شاهد افزایش داد و از نظر درصد ظهور نهائی قارچ T. harzianum فقط با افزودن کمپوست زباله اثر افزایشی داشته است. تلقیح قارچ T. harzianum نیز سبب افزایش سرعت ظهور تجمعی گیاهچه نسبت به شاهد (بدون تلقیح) شده است.