تأثیر خاطره پردازی گروهی بر وضعیت شناختی سالمندان

چکیده زمینه و هدف: پیر شدن بیماری نیست بلکه یک تجربه شخصی- اجتماعی و یکی از مراحل حساس و سرنوشت ساز رشد انسان است که به عنوان یک روند طبیعی گذر عمر و زندگی مطرح می­گردد. اختلالات شناختی از جمله مشکلات شایع دوران سالمندی می باشد که طیف بسیار وسیعی از اختلالات دوران سالمندی را به خود اختصاص می دهد. این مطالعه با هدف بررسی اثر بخشی خاطره پردازی گروهی بر وضعیت شناختی سالمندان انجام گرفت. � روش ها: این مطالعه یک پژوهش نیمه تجربی از نوع سری زمانی بود. تعداد 45 نفر از سالمندان مراجعه کننده به مراکز روازنه سالمندان استان گلستان به روش در دسترس انتخاب و در چهار گروه به طور تصادفی تقسیم و به مدت 8 جلسه یک تا یک و نیم ساعت در جلسات خاطره گویی شرکت کردند. وضعیت شناختی سالمندان قبل و بعد از مداخله توسط پرسشنامه وضعیت شناختی�ارزیابی شد. تجزیه تحلیل داده ها در نرم افزار spss�14 با استفاده از آزمون آماری توصیفی- تحلیلی انجام گرفت. � یافته ها: نتایج میانگین وضعیت شناختی قبل از مداخله 2±24 و بعد از مداخله 2±25 را  نشان داد که از نظر آماری این اختلاف معنی دار بود (01/0p<). در نتایج به دست آمده از اجزا درج شده در پرسشنامه وضعیت شناختی نظیر حیطه یادآوری بین قبل و بعد از مداخله اختلاف معنی داری مشاهده شد�(01/0p<). � نتیجه گیری: با توجه به نتایج می توان گفت خاطره پردازی گروهی موجب ارتقاء وضعیت شناختی سالمندان می گردد. لذا می توان از این روش درمانی مؤثر، کارآمد، کم هزینه و قابل اجرا در مراقبت از سالمندان و یا پیشگیری از بروز فراموشی در مراکز نگهداری یا در منزل استفاده نمود. � واژه های کلیدی: خاطره پردازی، گروه، وضعیت شناختی، سالمندان