تأثیر دی‌کلروفنیل دی‌متیل اوره (DCMU) بر توان منبع و انتقال دوبارة کربوهیدرات‌های محلول ساقة گندم رقم پیشتاز در شرایط خشکی آخر فصل

به‌‌منظور بررسی نقش اجزای نورساخت (فتوسنتز)کنندة گندم رقم پیشتاز در پر شدن دانه و انتقال دوبارة ذخایر ساقه در شرایط خشکی آخر فصل، آزمایشی گلدانی به‌صورت فاکتوریل دو عاملی در چارچوب طرح کاملاً تصادفی با سه تکرار در فضای باز مزرعة دانشکدة کشاورزی دانشگاه ولی‌عصر رفسنجان در فاصلة دی ماه 1390 تا خرداد ماه 1391 انجام شد. عامل اول عبارت از کاهش توان منبع در سه سطح شامل گیاه کامل (شاهد)، حذف نورساخت برگ پرچم و حذف نورساخت برگ‌های زیرین و عامل دوم تنش خشکی در دو سطح شامل آبیاری کامل (شاهد) و قطع آبیاری پس از گلدهی بود. حذف نورساخت با استفاده از مادة بازدارندة نورساخت DCMU انجام شد. نتایج نشان داد که حذف نورساخت برگ پرچم بر خلاف تیمار حذف نورساخت برگ‌های زیر برگ پرچم، سبب کاهش محتوای نشاسته و افزایش محتوای پروتئین آن شد اما اثر معنی‌داری بر وزن دانه نداشت. در زمان رسیدگی، محتوای کربوهیدرات‌های محلول ساقه در تیمار آبیاری شاهد تحت تأثیر تیمارهای کاهش توان منبع قرار نگرفت اما با قطع آبیاری پس از گلدهی به‌طور معنی‌داری افزایش یافت و بیشترین میزان آن در تیمار حذف نورساخت برگ‌های زیر برگ پرچم بود. از سوی دیگر، هیچ یک از تیمارهای قطع آبیاری پس از گلدهی و حذف نورساخت برگ‌ها تأثیری بر محتوای نیتروژن ساقه در زمان رسیدگی نداشتند. به نظر می‌رسد کاهش توان منبع در اثر حذف نورساخت برگ‌های زیرین سبب کاهش نیاز مخزن به مادة پرورده و نیتروژن و کاهش کارایی انتقال دوبارة آنها به سمت دانه می‌شود.