تأثیر روش یادگیری مشارکتی جیگ‌ساو بر نیازهای اساسی روان‌شناختی دانش‌آموزان

هدف از پژوهش حاضر بررسی تأثیر کلاس درس جیگ‌ساو بر برآورده شدن نیازهای روان‌شناختی دانش‌آموزان (نیاز به خودمختاری، شایستگی و ارتباط) است. روش پژوهش از نوع نیمه آزمایشی بود و در اجرای آن از طرح پیش‌آزمون- پس‌آزمون با گروه کنترل استفاده شد. جهت دست‌یابی به اهداف پژوهش، ابتدا دانش‌آموزان دو کلاس سوم دبیرستان دخترانه (51 نفر) با استفاده از نمونه‌های در دسترس انتخاب شدند؛ سپس به شیوة کاملاً تصادفی، دانش‌آموزان یک کلاس، آموزش درس شیمی را به روش جیگ‌ساو (26 دانش‌آموز) و دانش‌آموزان کلاس دیگر (25 دانش‌آموز) این درس را به روش سخنرانی تجربه کردند. آزمون نیازهای روان‌شناختی قبل و بعد از مداخله برای گروه‌ها اجرا گردید. به منظور تجزیه و تحلیل داده‌ها از روش‌ها و تکنیک‌های آماری توصیفی و استنباطی مختلف از جمله روش‌های آماری میانگین، انحراف استاندارد، تحلیل کواریانس استفاده شد. یافته‌های پژوهش نشان داد که روش جیگ‌ساو اثر مثبتی بر نیاز به خودمختاری و ارتباط و شایستگی دارد. به طور کلی یافته‌های پژوهش از نظریة خودتعیین‌گری حمایت کردند و نشان دادند که محیط‌های حامی خودمختاری از قبیل روش تدریس جیگ‌ساو اثر مثبتی بر برآورده شدن نیازهای روان‌شناختی اساسی دارند.