تأثیر سیاست شناسایی بر گفتمان سیاست خارجی روسیه با تمرکز بر خاورمیانه

مبارزه برای شناسایی یکی از دلیل‌های بروز کشمکش و منازعه در عرصۀ سیاست جهانی و عامل تأثیرگذار بر رفتار بازیگران بین‌المللی، مورد توجه پژوهشگران رشتۀ روابط بین‌الملل قرار گرفته است. هویت بازیگران از راه شناسایی‌شدن یا شناسایی‌نشدن «دیگران» شکل می‌گیرد و در تأثیر دیگران، همواره بازتعریف می‌شود. از این دیدگاه، تشدید تنش میان روسیه و ایالات متحد بیشتر به شناسایی‌نشدن غرب از جایگاه روسیه به‌عنوان «قدرت بزرگ» و شریکی برابر در نظام بین‌الملل مربوط می‌شود. بحث اصلی نویسندگان نوشتار این است که خواست روسیه برای شناسایی جایگاه قدرت بزرگ و سازگارنبودن این خودانگاره با تصویر غرب از روسیه در کنار آرمان این کشور برای دستیابی به این جایگاه، روایت اصلی گفتمان سیاست خارجی روسیه را شکل داده است. در حال حاضر، روسیه با به‌کارگیری سیاست خارجی مبارزه‌جویانه به‌ویژه در اوکراین و سوریه به‌دنبال تثبیت و شناسایی جایگاه خود در نظام بین‌الملل و مبارزه با یک‌جانبه‌گرایی ایالات متحد در بحران‌های بین‌المللی است. یافته‌های این نوشتار نشان می‌دهد که استفاده از مفهوم شناسایی، درک بهتری از تلاش روسیه برای ارتقای جایگاهش در عرصۀ جهانی ارائه می‌کند و فهم انگیزه‌های رفتار سیاست خارجی این کشور را آسان‌تر می‌سازد. در این نوشتار تلاش می‌کنیم تا با بهره‌گیری از مفهوم سیاست شناسایی در چارچوب نظریۀ سازه‌انگاری به تحلیل رفتار سیاست خارجی روسیه در خاورمیانه توجه و بر این نکته تأکید کنیم که فهم گفتمان سیاست خارجی روسیه با رویکردهای غالب اثبات‌گرایانه و واقع‌گرایانه مانند واقع‌گرایی و بدون توجه به عنصر هویت و سیاست شناسایی، به‌درستی دست‌یافتنی نیست.