تأثیر عدم نقدشوندگی سهام بر نزدیک‌بینی مدیریتی

هدف پژوهش حاضر بررسی تأثیر عدم نقدشوندگی سهام بر نزدیک‌بینی مدیریتی در شرکت‌های پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران است. در این راستا تعداد 124 شرکت با روش نمونه‌گیری حذفی برای دورة زمانی 1385-1393 مورد بررسی قرار گرفت. برای اندازه‌گیری عدم نقدشوندگی سهام از معیار آمیهود (2002) و جهت اندازه‌گیری نزدیک‌بینی مدیریتی از شاخص‌های انحراف از فعالیت‌های عملیاتی واقعی و مدیریت سود واقعی استفاده شده است. از رویکرد داده‌های ترکیبی برای آزمون فرضیه‌های پژوهش استفاده گردید. نتایج حاصل از آزمون فرضیه‌ها نشان داد که عدم نقدشوندگی سهام بر انحراف از فعالیت‌های عملیاتی واقعی تأثیر مثبت و معنی‌داری دارد. بدین معنی که با افزایش ریسک نقدشوندگی احتمال انحراف از فعالیت‌های عملیاتی واقعی افزایش می‌یابد. همچنین در پژوهش حاضر مطابق با تحقیقات گانی (2010) و رویچودری (2006) از رویکرد سال- شرکت‌های مظنون به مدیریت سود برای شناسایی شرکت‌هایی که انحراف از فعالیت‌های واقعی آن‌ها با هدف مدیریت واقعی سود بوده است، استفاده گردید و نتایج نشان داد شرکت‌های با عدم نقدشوندگی بالا مدیریت واقعی‌ سود فزاینده را در سال جاری تجربه می‌کنند.