تأثیر نحوۀ اجرای درس تربیت بدنی عمومی بر انگیزش شرکت دانشجویان دانشگاه آزاداسلامی ـ واحد اسلامشهر

هدف پژوهش حاضر، تأثیر نحوۀ اجرای درس تربیت بدنی عمومی بر انگیزش شرکت دانشجویان دانشگاه آزاد اسلامی ـ واحد اسلامشهر بود. این پژوهش از نظر روش، توصیفی و مقایسه‌ای بوده و به‌شکل میدانی اجرا شده است. برای جمع‌آوری اطلاعات مربوط به تأثیر نحوۀ اجرای درس تربیت بدنی عمومی بر انگیزش شرکت دانشجویان، از پرسشنامۀ محقق‌ساخته استفاده شد. روایی پرسشنامه به تأیید 10 تن از متخصصان در حوزۀ مدیریت ورزشی رسید. پایایی پرسشنامه با استفاده از ضریب آلفای کرونباخ برای پرسشنامه تأثیر نحوۀ اجرای درس تربیت بدنی عمومی بر انگیزش شرکت دانشجویان، برابر با 92/0=α به‌دست آمد. جامعۀ آماری این پژوهش را کلیۀ دانشجویان مقطع کاردانی و کارشناسی دانشگاه آزاد اسلامی واحد اسلامشهر تشکیل دادند که تعداد آنها 8527 نفر بود.  با استفاده از جدول مورگان، تعداد 370  نفر از آنان به‌عنوان نمونۀ پژوهش و به‌صورت تصادفی انتخاب شدند. از این میان، تعداد 280 پرسشنامۀ قابل استفاده، جمع‌آوری و تجزیه و تحلیل شد. از آمار توصیفی(جداول، فراوانی، میانگین، انحراف معیار) و در بخش آمار استنباطی، با استفاده از روش آماری کلموگراف ـ اسمیرنوف، غیرطبیعی‌بودن توزیع داده‌های تحقیق محرز شد و برای مقایسۀ میانگین‌های تجربی و میانگین‌های نظری متغیرهای پژوهش از روش‌های آماری ناپارامتریک ویلکاکسون و برای بررسی ارتباط بین متغیرها، از همبستگی اسپیرمن و برای الویت‌بندی مؤلفه‌ها از آزمون فریدمن استفاده شد.  نتایج پژوهش نشان داد که به‌جز هم‌تیمی‌ها و میزان شرکت در کلاس‌های تربیت بدنی، بین میانگین تجربی با میانگین نظری، تأثیر نحوۀ اجرای درس تربیت بدنی، برگزاری منظم کلاس‌های تربیت بدنی، روحیه و نشاط‌آوری، امکانات ورزشی، تجربۀ استادان بر انگیزش شرکت دانشجویان مقطع کاردانی و کارشناسی دانشگاه آزاد اسلامی اسلامشهر تفاوت معناداری وجود داشته و میانگین تجربی بالاتر از میانگین نظری بوده است(05/0Sig < ‌).