تأثیر نوع و محل قلمه‎گیری بر موفقیت تکثیر غیر‎جنسی گونه سرخدار (Taxus baccata)

سرخدار (Taxus baccata) یکی از گونه‎های بومی و در حال انقراض جنگل‎های شمال ایران می‌باشد که از لحاظ ذخایر ژنتیکی با اهمیت بوده و از این‌رو مطالعات بیش‌تر در جهت حفظ و احیاء این گونه نادر جنگلی الزامی است. تکثیر غیر‎جنسی به‌دلیل داشتن ارزش بالا در حفظ کامل ساختار ژنی یکی از ابزارهای مناسب مورد استفاده در این زمینه است. این پژوهش به‌منظور دست‌یابی به مناسب‎ترین جهت، ارتفاع و نوع قلمه از تاج درختان سرخدار انجام گرفت. بنابراین، قلمه‎ها از چهار جهت اصلی و از دو ارتفاع بالا و پایین تاج جمع‎آوری و به دو صورت پاشنه‎ای و زخمی شده در قالب طرح فاکتوریل به‌صورت کاملاً تصادفی در شرایط گلخانه‎ای کاشته شدند. تجزیه و تحلیل داده‌های به‌دست آمده با استفاده از آزمون F و دانکن انجام شد. آنالیز واریانس داده‎ها بیانگر وجود اختلاف معنی‎دار در سطح 5 درصد خطا در متغیرهای میزان رویش، تعداد جوانه‌های نورسته و تعداد قلمه‌های خشک شده بود. بررسی اثرات متقابل، بیانگر وجود تفاوت معنی‎دار تنها در بین متغیرهای میزان رویش و تعداد جوانه‎های نورسته بوده است. براساس داده‌های به‌دست آمده از این پژوهش، بیش‌ترین نمو جوانه‎های نو‎رسته و میزان رویش در قلمه‎های جهت شرق، ارتفاع بالا و نوع زخمی شده مشاهده شد. همچنین قلمه‎های مدل پاشنه‎ای از جهت شمال و ارتفاع بالای تاج بیش‌ترین خشک‎شدگی را دارا بودند.