تأثیر پربیوتیک (prebiotic) اینولین (inulin) بر شاخص تولید و تراکم باکتریایی دستگاه گوارش فیل ماهیان (Huso huso) جوان پرورشی

استفاده از پربیوتیک­ها به­عنوان مواد غذائی غیر قابل هضم که به­طور مؤثری سلامتی میزبان را از طریق تحریک و یا محدود کردن رشد باکتری­های موجود در روده تحت تاثیر قرار می‌دهند، ایده جدیدی در آبزی­پروری می­باشد. این تحقیق با هدف بررسی عملکرد اینولین به­عنوان پربیوتیک در سه سطح 1، 2 و 3 درصد که جایگزین سلولز جیره شاهد شده بودند بر شاخص تولید و تراکم باکتریایی دستگاه گوارش فیل ماهیان (Huso huso) جوان پرورشی در حوضچه­های فایبرگلاس 800 لیتری در شرایط پرورشی یکسان انجام پذیرفت. بچه ماهیان با میانگین وزنی 38/0±14/16 گرم و با تراکم 50 عدد (با میانگین بیوماس اولیه 58/821 گرم به ازای هر تیمار) به مدت 8 هفته با جیره­های آزمایشی تغذیه شدند. نتایج نشان داد شاخص تولید در تیمارهایی که از سطوح متفاوت پربیوتیک اینولین تغذیه کرده بودند در مقایسه با ماهیان گروه شاهد کاهش یافت و اختلاف معنی داری بین آنها مشاهده گردید (05/0>P). در هفته هشتم پرورش با افزایش سطح اینولین در جیره، روند کاهشی در شمارش کلی باکتریایی، شمارش کلی مخمر و قارچ و تعداد کل لاکتوباسیلوس های روده مشاهده گردید. بیشترین تراکم لاکتوباسیلوس­ها در سطح 1 درصد اینولین در جیره غذایی مشاهده گردید ولی تفاوت معنی­داری در نرخ بازماندگی ماهیان تیمارهای مختلف حاصل نشد. نتایج این مطالعه نشان داد که سطوح متفاوت پربیوتیک اینولین قابلیت تأثیرگذاری بالایی بر کارایی تولید در فیل ماهی پرورشی ندارند و این نوع پربیوتیک نمی­تواند مکمل مناسبی برای جیره غذایی فیل ماهی باشد.