تأثیر کاربرد توأم نیتروژن و ازتوباکتر در تراکم‌های مختلف بر صفات کمی و برخی خصوصیات بیوشیمیایی ذرت دانه‌ای بهاره (Zea mays L.)

به‌منظور بررسی تأثیر کاربرد توام نیتروژن و ازتوباکتر در تراکم‌های مختلف بر صفات کمی و برخی خصوصیات بیوشیمیایی ذرت دانه‌ای بهاره، آزمایشی به‌صورت اسپلیت پلات در قالب طرح بلوک‌های کامل تصادفی با سه تکرار در شهر شوشتر اجرا شد. تیــمارهای مورد مطالعه در آزمایش شامل، تلفیق کود نیتروژن و ازتوباکتر در سه سطح شامل: 100 درصد نیتروژن به‌صورت کود اوره، 70 درصد از نیتروژن توسط اوره باضافه ازتوباکتر و 40 درصد از نیتروژن توسط کود اوره باضافه ازتوباکتر به‌عنوان عامل اصلی و تراکم بوته نیز در سه سطح شامل: 6، 8 و 10 بوته در مترمربع به‌عنوان عامل فرعی بود. صفات مورد بررسی شامل عملکرد دانه، اجزای عملکرد، درصد پروتئین و درصد نشاسته بودند. اثر کود نیتروژن و ازتو باکتر بر تمامی صفات مورد مطالعه معنی‌دار شد. بیشترین درصد پروتئین دانه به تیمارهای 100 درصد نیتروژن به صورت کود اوره، 70 درصد از نیتروژن توسط اوره باضافه ازتوباکتر تعلق داشت. بیشترین عملکرد دانه به تیمار 100 درصد نیتروژن و کمترین به تیمار 70 درصد نیتروژن باضافه ازتوباکتر تعلق گرفت. طبق نتایج بدست آمده در این تحقیق کودهای زیستی و شیمیایی نیتروژن، می‌تواند با تولید محصول کافی، مصرف کود شیمیایی نیتروژن را کاهش دهد که این امر کمک قابل توجهی به سالم سازی محیط‌زیست می‌کند و راهبرد مهمی در جهت حرکت به سمت کشاورزی پایدار می‌باشد.