تأثیر یک جلسه تمرین مقاومتی بر بیان ژن myoD در عضلۀ کند و تندانقباض رت‌های نر نژاد ویستار

سلول‌های ماهواره‌ای، سلول‌های جوانه‌ای عضلات اسکلتی محسوب می‌شوند که بر اثر آسیب عضلانی فعال وارد چرخۀ سلولی می‌شوند. از جمله نشانه‌های فعال‌سازی و تکثیر این سلول‌ها افزایش بیان ژن myoD است. تناقضاتی در پاسخ این ژن در تارهای کند و تند به تمرینات مقاومتی وجود دارد، بنابراین هدف این تحقیق ارزیابی اثر یک جلسه تمرین مقاومتی بر بیان ژن myoD در عضلۀ اسکلتی تند و کندانقباض رت‌های نر نژاد ویستار است. بدین منظور پانزده رت از انستیتو پاستور تهیه شد و در شرایط طبیعی (دما، چرخۀ تاریکی و روشنایی و دسترسی آزاد به آب و غذا) نگهداری و به‌صورت تصادفی به گروه مقاومتی (ده سر) و کنترل (پنج سر) تقسیم شدند. گروه مقاومتی یک جلسه تمرین مقاومتی را اجرا کردند، سپس 3 و 6 ساعت پس از تمرین، بی‌هوش و تشریح شدند. پس از آن عضلات نعلی و عضلۀ بازکنندۀ دراز انگشتان (EDL) خارج و برای تعیین میزان بیان ژن myoD در آنها از روشReal time RT-PCR  استفاده شد. با استفاده از آزمون آماری t اطلاعات به‌دست‌آمده ارزیابی شد. در پایان نتایج نشان داد تمرین مقاومتی بیان ژن myoD در عضلۀ EDL را 36/2 برابر (غیرمعنادار) افزایش داد و بیان ژن myoD عضلۀ نعلی تغییر معناداری نکرد. پس می‌توان گفت ژن myoD در عضلۀ تندانقباض نسبت به عضلۀ کندانقباض سریع‌تر و بیشتر تحت تأثیر تمرین مقاومتی قرار می‌گیرد.