تاثیر تراکم ذخیره سازی پست لاروهای میگوی سفید غربی(Litopenaeus vannami) بر روند شاخص های رشد و بقاء دراستخرهای پرورش میگوی سایت گواتر

         این تحقیق به منظور بررسی تاثیر تراکم ذخیره سازی پست لاروهای میگوی سفید غربی (Litopenaeus vannamei)بر روند شاخص های رشد و بقاء در 9 استخر یک هکتاری طی ماه های اردیبهشت تا شهریور ماه 1390 در مزرعه  شرکت تعاونی 647 عطا  در سایت گواتر شهرستان چابهار اجرا گردید، پس از آماده سازی و آبگیری استخرها ؛ پست لاروها در مرحلهPL15  در سه تراکم 15، 20 و 25 عدد در متر مربع (به ترتیب تیمار1، 2 و 3  نام گذاری) و هر کدام با 3 تکرار ذخیره سازی شدند. فاکتورهای فیزیکی و شیمیایی آب شامل دما، اکسیژن و pH به صورت روزانه در دو نوبت (صبح و عصر) و فاکتور شوری و شفافیت نیز در یک نوبت اندازه گیری گردید. تغذیه پست لاروها در طی دوره پرورش براساس احتیاجات آنها در مراحل مختلف سنی، وزنی و شرایط محیطی با استفاده از غذای کنسانتره داخلی صورت گرفت، عملیات زیست سنجی میگوها بوسیله سینی غذادهی و تور سالیک هر 10 روز یک بار اندازه گیری، محاسبه و ثبت گردید. مدیریت پرورش نیز برای همه استخرها یکسان اعمال شد. نتایج به دست آمده از بررسی اثر تراکم در 115 روز پرورش بر شاخص های رشد بین تیمارهای 1، 2 و 4 از نظر تولید نهایی و میانگین وزنی، اختلاف معنی داری را در هر سه تیمار در سطح اعتماد 95 درصد نشان داد (05/0>P)، همچنین از نظر درصد بقاء بین تیمار 1 و 2 با تیمار 3 اختلاف معنی داری مشاهده گردید(05/0>P). نتایج کلی میانگین وزنی در 115 روز پرورش در تیمار 1و 135 روز پرورش در تیمارهای2و3 به ترتیب 23/0±93/17 و 07/0±68/16 و 12/0±64/15 گرم و میزان تولید نهایی به ترتیب 1/78 ± 2460، 38/76 ±3033،50±3200 کیلو گرم و میانگین رشد روزانه 002/0± 18/0، 002/0 ±14/0، 001/0±13/0 گرم در روز به دست آمد، همچنین بیشترین درصد بقاء و کمترین ضریب تبدیل غذایی که به ترتیب72/1 ±44/91 و06/0 ±3/1 محاسبه گردید مربوط به تیمار 1 و کمترین درصد بقاء و بیشترین ضریب تبدیل غذایی نیز به ترتیب با 78/0±86/81  و03/0± 57/1مربوط به تیمار 3 به دست آمد. نتایج حاصل از بررسی اقتصادی در تراکم های مختلف نشان داد، تیمار 1 دارای بالاترین میانگین وزنی و کمترین ضریب تبدیل غذایی، از نظر اقتصادی بهتر از سایر تیمارها بود. همچنین با افزایش تراکم ذخیره سازی، سود اقتصادی کاهش یافت.