تاثیر تمرین ذهنی در بهبود کیفیت خواب، خستگی، تعادل و راه رفتن در بیمار مبتلا به مولتیپل اسکلروزیس: گزارش موردی

سابقه و هدف: تمرین ذهنی یک تکنیک مبتنی بر تصویرسازی ذهنی مکرر بدون وجود حرکت عضلانی است که در جهت بهبود عمل‌کرد انجام می‌شود. از آن‌جا که یکی از مشکلات شایع بیماران ام‌اس، خستگی می‌باشد و با توجه به تاثیر همه جانبه خستگی بر کیفیت زندگی این بیماران که خواب و تعادل هم در این حیطه قرار می‌گیرد، ضرورت بررسی تاثیر تمرینات ذهنی در جهت بهبود عمل‌کرد و حفظ آرامش در این افراد مطرح می‌شود. هدف از این گزارش مورد، بررسی میزان بهبودی کیفیت خواب، خستگی، تعادل و راه رفتن با استفاده از رویکرد تمرین ذهنی در فرد مبتلا به ام‌اس بود. معرفی مورد: بیمار یک زن مبتلا به ام‌اس نوع پیش‌رونده ثانویه بود که به علت اختلال در تعادل و راه رفتن و نیز درد با رویکرد نوین تمرین ذهنی 12 جلسه (هر جلسه 30 دقیقه) تحت درمان قرار گرفت. بیمار قبل و بعد از درمان از نظر تعادل، خستگی، خواب و وضعیت راه رفتن مورد ارزیابی قرار گرفت. در نهایت بعد از ارزیابی‌های انجام شده، درصد تغییر بهبودی بیمار از نظر خستگی 13%، از نظر وضعیت راه رفتن 22% و از نظر کیفیت خواب 18% بود. تعادل عمل‌کردی وی نیز نسبت به قبل از تمرین تفاوت قابل ملاحظه نشان داد. نتیجه‌گیری: بر اساس یافته‌های این گزارش موردی، رویکرد تمرین ذهنی در توان‌بخشی بیماران مبتلا به ام‌اس با مشکلات خواب، خستگی، تعادل عمل‌کردی و راه رفتن بسیار مفید و کاربردی است