تاثیر رژیم های آبیاری بر برخی ویژگی های کمی و کیفی سه رقم کندم در اصفهان

برای تعیین تاثیر رژیم‌های آبیاری بر برخی ویژگی‌های کمی و کیفی سه رقم گندم نان در اصفهان، دو آزمایش مزرعه ای یکساله در سال‌های زراعی 92-1391 و 93 - 1392 به صورت کرت‌های خرد شده، با طرح پایه بلوک‌های کامل تصادفی در چهار تکرار به اجرا درآمد. کرت‌های اصلی شامل رژیم‌های آبیاری (آبیاری پس از 75 ، 95 و 115 میلی‌متر تبخیر تجمعی از تشتک تبخیر کلاس A) و کرت‌های فرعی شامل ارقام گندم (سپاهان، قدس و پیشتاز) بودند. نتایج نشان داد که تیمارهای آبیاری پس از 75 و 95 میلی‌متر تبخیر تجمعی، در صفات مورفولوژی، عملکرد و اجزای عملکرد دانه تفاوت معنی‌داری نداشتند. تاخیر در آبیاری از 95 به 115 میلیمتر تبخیر تجمعی سبب کاهش معنی‌دار عملکرد دانه و اجزای آن و افزایش درصد پروتیین دانه شد. ارقام قدس و پیشتاز به ترتیب دارای بیشترین و کمترین تعداد دانه در سنبله و دارای کمترین و بیشترین وزن هزار دانه و کمترین و بیشترین عملکرد دانه بودند. نتیجه گرفته شد که با آبیاری گندم پس از 95 میلی‌متر تبخیر تجمعی، بدون کاهش معنی‌دار در عملکرد، در حالی که پروتئین دانه 77/1 درصد افزایش یافته است، می‌توان 22 درصد در آب صرفه‌ جوئی کرد.