تاثیر شدت فعالیت بدنی بر برخی آدیپوسایتوکاین‌ها و شاخص‌های بیوشیمیایی استخوان در زنان جوان چاق و دارای اضافه وزن

مقدمه: فعالیت منظم بدنی منجر به تغییرات متابولیکی در بافت چربی و استخوان می‌شود، بنابراین در پژوهش حاضر اثر تمرین هوازی تناوبی و تداومی بر آدیپونکتین، لپتین، استئوکلسین و آنزیم اسید فسفاتاز مقاوم به تارتارات b5 در دختران چاق و دارای اضافه وزن مورد بررسی قرار گرفت. مواد و روش‌ها: به این منظور از میان 90 نفر از دانشجویان دختر چاق و دارای اضافه وزن با سلامت جسمانی کامل تعداد 22 نفر به طور تصادفی و داوطلبانه مورد پژوهش قرار گرفتند. برنامه‌ی تمرین به مدت 8 هفته برای 3 جلسه در هفته بر نوارگردان اجرا شد. 33 دقیقه تمرین تناوبی و 41 دقیقه تمرین تداومی به ترتیب با شدت 95- 85% و 70- 50% اوج ضربان قلب اجرا شد. نمونه‌ی خونی با استفاده از الایزا و ویژگی‌های تن‌سنجی و ترکیب بدن در ابتدا و پس از پایان 8 هفته برنامه‌ی تمرین به دست آمد. یافته‌‌ها: با بهره‌گیری از آنالیز واریانس چند متغیره با آزمون تعقیبی بونفرونی و تی زوجی، مشخص گردید که تمرین تناوبی میزان آدیپونکتین را افزایش (027/0P=) و استئوکلسین را به طور معنی‌داری کاهش می‌دهد (047/0P=). در گروه تمرین تداومی تغییرات درصد چربی با کاهش معنی‌دار همراه بود (014/0P=). تفاوت معنی‌داری نیز در مقایسه‌ی گروه‌ها در دیگر فاکتورها مشاهده نشد. نتیجه‌گیری: نتایج این بررسی نشان می‌دهد تمرین با شدت بالای تناوبی بدون هر گونه کاهش معنی‌داری در وزن سبب افزایش آدیپونکتین و کاهش استئوکلسین می‌گردد. به نظر می‌رسد این نوع تمرین به دلیل ارتباطات متقابل آدیپونکتین و استئوکلسین، با افزایش در تشکیل استخوان همراه است.