تاثیر قارچ بیمارگر حشرات، Lecanicillium longisporum روی بقاء و پراسنجه های رشد جمعیت شته مومی کلم، (.Brevicoryne brassicae (L در شرایط آزمایشگاهی

این مطالعه برای تعیین تاثیر غلظت­های مختلف کنیدی (103×1، 104×1، 105×1، 106×1، 107×1 کنیدی بر میلی­لیتر) جدایة LRC 190 قارچ Lecanicillium lecanii Zimmermann روی زنده­ مانی و پراسنجه­ های رشد جمعیت شتة مومی کلم، Bervicoryne brassicae (L.) انجام شد. آزمایش­ ها در دمای 1±23 درجة سلسیوس رطوبت نسبی 5±60 درصد و دورة نوری 16:8 ساعت (تاریکی: روشنایی) روی گیاهچه­ های کلم، Brassica oleracea var. capitata در آزمایشگاه انجام شد. نتایج نشان داد که بقاء شته­ ها به طور معنی ­داری در غلظت­های مختلف قارچ بیمارگر L. longisporum (Petch) Zare and Gams متغیر بود. مقدار LC50 هفت روز پس از تیمار 106×82/1 کنیدی بر میلی ­لیتر بود. کوتاه­ترین بقای متوسط شته ­های مومی کلم در غلظت 107×1 کنیدی بر میلی ­لیتر، 59/1±70/10 روز در مقایسه با 94/0±65/22 روز در حشرات شاهد بود. نرخ خالص تولیدمثل (R0)، نرخ ذاتی افزایش جمعیت (rm) و نرخ متناهی افزایش جمعیت (λ) به طور معنی ­داری در شته­ های تیمار شده در مقایسه با حشرات شاهد کاهش یافت. تفاوت معنی ­داری در متوسط طول یک نسل (T) در جمعیت­ های تیمار شده با غلظت­ های 105×1، 106×1، 107×1 کنیدی بر میلی­ لیتر وجود نداشت (05/0 < P). تیمارهای قارچی منجر به کاهش مقادیر rm و طولانی شدن زمان دو برابر شدن جمعیت (DT) در ماده های تیمار شده (492/3 روز در غلظت 107×1 کنیدی بر میلی­ لیتر)، در مقایسه با شته ­های شاهد (652/2 روز) شد. از آنجائیکه غلظت­ های بالاتر این قارچ قادر بودند به طور موثری بقاء، تولیدمثل و رشد جمعیت شته مومی کلم را در شرایط آزمایشگاهی کاهش دهند، به نظر می­رسد قارچ L. longisporum می­ تواند در برنامه مهار زیستی شته مومی کلم بکار گرفته شود.