تاثیر میدان‏های الکترومغناطیسی بر اندام‏های رویشی، تکوین دانه‏های گرده، رویش و رشد لوله‏های گرده گیاه سویا Glycine max L.

هدف: میدان‏های الکترو مغناطیسی عامل محیطی اجتناب ناپذیری برای جانداران هستند که اخیرا تحقیقات زیادی برای بررسی اثر آن انجام شده است. دراین پژوهش تاثیر میدان الکترومغناطیسی بر اندامهای رویشی، تکوین دانه های گرده، رویش و رشد لوله گرده در گیاه سویا بررسی شده است. مواد و روش‏ها: میدان الکترومغناطیسی توسط منبع تغذیه ای با ولتاژ 220 ولت و شدت جریان 1/0 آمپر در سیم پیچ مسی  با 300 دور دراستوانه ای از پلی وینیل کلرایدP.VC) ) به قطر و ارتفاع 20 سانتی‏متر ایجاد شد و سپس بذرهای سترون شده 24 ساعت با شدت 20 گوس تیمار شدند. ساختار تشریحی اندام های رویشی و زایشی به روشهای متداول سلول– بافت شناختی بررسی شد. نتایج: در ساقه نمونه های تحت تیمار، افزایش لایه‏های کلانشیمی، تسریع تشکیل بافتهای چوبی و در برگ بی نظمی سلولهای پارانشیم اسفنجی، افزایش تعداد کرکها و نیز تاخیر در تکوین برگ و ساقه دیده شد. بساک ها کوچک تر و دیواره ٱنها نامنظم بود. تعداد تتراسپورها و گرده‏ها کاهش داشت و گرده ها شکل غیر طبیعی داشتند. رویش گرده ها تحت تاثیر میدان تا چهار برابر کمتر و لوله‏های گرده پیچیده و کوتاه تر بودند. نتیجه گیری: میدان‏های الکترومغناطیسی با شدتهای کم بر ساختار و تکوین اندامها در گیاه سویا  اثردارند.