تاثیر واقعیت افزوده بر خودکارآمدی و انگیزه‌ی تحصیلی دانش‌آموزان

هدف از انجام این پژوهش بررسی تاثیر آموزش به روش واقعیت افزوده بر خودکارآمدی و انگیزه‌ی تحصیلی دانش‌آموزان شهرستان قدس استان تهران بود. روش پژوهش شبه آزمایشی با طرح پیش‌آزمون و پس‌آزمون با گروه کنترل می‌باشد. جامعه آماری شامل تمامی دانش‌آموزان مقطع ابتدایی شهرستان قدس تهران بود. حجم نمونه پژوهش با استفاده از روش نمونه‌گیری خوشه‌ای چند مرحله‌ای، از بین مدارس شهرستان قدس، دبستان دخترانه کوثر انتخاب شد که 423 دانش‌آموز دارد و از بین پایه‌های اول تا ششم دبستان کوثر، پایه سوم به دلیل اینکه برای اولین بار با دسته‌بندی حیوانات و مهره‌داران آشنا می‌شوند، انتخاب شد، که 60 دانش‌آموز دارد و از بین این تعداد دانش‌آموز، دانش‌آموزانی که دارای معدل خیلی خوب، رده سنی 9 تا 10 سال و نمره انضباط خیلی خوب(توصیفی) بودند انتخاب شدند، که به طور کلی نمونه آماری 42 دانش‌آموز انتخاب شد. ابزار پژوهش شامل پرسشنامه‌های انگیزش تحصیلی والرند (1392) و خودکارآمدی شر وهمکاران (1982) به ترتیب دارای 28 و 17 گویه بود که روایی پرسشنامه‌های مذکور در پژوهش‌های مختلف مورد بررسی و تائید قرار گرفت و پایایی پرسشنامه‌ها هم به ترتیب 73/0 و 76/0 بدست آمد. جهت تجزیه و تحلیل داده‌ها از آزمون کولموگروف اسمیرنوف و تحلیل واریانس و تحلیل کواریانس چند متغیره (مانووا) استفاده شد. نتایج پژوهش حاضر نشان داد که آموزش به روش واقعیت افزوده بر خودکارآمدی، انگیزه درونی برای دانستن، انگیزه درونی برای انجام کار، انگیزه درونی برای تحریک، تنظیم همانندسازی، تنظیم درون‌فکنی شده و تنطیم بیرونی تاثیر مثبت و بر بی‌انگیزگی دانش‌آموزان تاثیر منفی دارد. (p<0/05).