تبری از عیوب مبیع در فقه اسلامی و حقوق مدنی ایران

موضوع تبری جستن از عیب مبیع یکی از مسائل مبتلابه جامعه است. افراد روزانه با این مسئله روبه­‌رو می‌­شوند و لذا بیان احکام و جوانب گوناگون آن دارای اهمیت به‌­سزایی است. تبری جستن از عیوب، در صورتی است که بایع از عیوب مبیع تبری کرده باشد، یعنی عهده عیوب را از خود سلب کرده باشد و یا مالش را با تمام عیوب بفروشد که در صورت ظهور عیب، مشتری حق رجوع به بایع را ندارد و در صورتی که بایع از عیب خاصی تبری کرده باشد، مشتری تنها نسبت به همان عیب حق مراجعه ندارد. این مقاله به شرط برائت از عیوب در حال عقد و از عیوب مجدد از دیدگاه شیعه، اهل­‌سنت و حقوق مدنی پرداخته و ابعاد مختلف آن را بررسی کرده است. هم‌­چنین مسائلی مانند اینکه بایع حاکم و زمامدار باشد و نوشتن عبارت «جنس فروخته‌­شده پس گرفته نمی‌­شود» بر روی درِ فروشگاهها و اینکه آیا این موارد می‌­تواند به­‌معنای برائت جستن از عیوب باشند یا نه را هم مورد کنکاش قرار داده است.