تحلیل فراوانی و توزیع مراکز ثقل بارشهای تابستانه در زاگرس جنوبی

فراوانی روزهای بارشی یکی از عوامل مهم و تعیین کننده شرایط آب وهوایی یک سرزمین است. در محاسبه فراوانی روزهای بارشی در تابستان زاگرس جنوبی علاوه بر شناخت اقلیمی این بارشها، احتمال بهره مندی از نتایج و پیشگری از مخاطرات آنها نیز مورد توجه بوده است. به منظور تحلیل فراوانی و پراکنش مراکز ثقل بارشهای تابستانه، از بارشهای روزانه ی گردآوری شده از مجموع 540 ایستگاه با طول دوره آماری 51 سال (1390 – 1340) استفاده شده است. به منظور تولید داده های شبکه ای و برطرف نمودن نقیصه های آماری که بدلیل یکسان نبودن طول دوره آماری ایستگاهها وجود داشت از روش میانیابی کریجینگ بهره گرفته شده است. شمارش تعداد رویدادهای بارشی و نیز محاسبه مراکز میانگین هر رویداد بارشی نشان داد که بیشینه فراوانیها از نظر زمانی در مرداد ماه و از نظر مکانی در نیمه جنوب شرقی محدوده، در شرق فارس و بخشهایی از هرمزگان و در نزدیکی قلمرو موسمی ها دیده شده اند و  همچنین مراکز ثقل بارشی نیز با حداکثر تعداد در محل رخداد بیشترین فراوانی های بارشی جای گرفتند که حکایت از نظم بیشتر در بارشهای این بخش از محدوده است که احتمالا تحت تاثیر عوامل همدید مشترک و منظمی ایجاد می شوند . ضریب همبستگی فراوانی بارش با طول جغرافیائی 0.781 و باعرض جغرافائی 0.634 –  بدست آمده است که بدلیل راستای شمال غربی – جنوب شرقی محدوده و تمرکز بالاتر بارشها در نیمه جنوب شرقی است .