تحلیل موانع آموزشی- ترویجی توسعه کشت محصولات مقاوم به کم‌آبی در شهرستان خرم‌آباد

تحقیق پیش رو از نوع تحقیقات پیمایشی و کاربردی بوده که هدف آن تحلیل چالش‏های توسعه کشت محصولات مقاوم به کم‌آبی و شناخت جایگاه موانع آموزشی و ترویجی در بین کشاورزان شهرستان خرم‌آباد می باشد. جامعه آماری شامل دو گروه کارشناسان دارای سابقه مرتبط با مدیریت آب و کشاورزان دارای کشت‏های آبی در سال زراعی 13۹۶- ۱۳۹۵ در شهرستان خرم‌آباد (۷۰۵۰=N) بود. از جامعه کارشناسان 38 نفر به‌صورت تمام شماری و از جامعه‏ کشاورزان 215 نفر با استفاده از فرمول کوکران به‌عنوان حجم نمونه تعیین شدند. سپس کشاورزان به روش نمونه‏گیری چندمرحله‌ای انتخاب و داده‏های موردنیاز از آنان به‌وسیله‏ پرسشنامه گردآوری شد. روایی و پایایی پرسشنامه (در بخش موانع) به ترتیب، با استفاده ازنظرات کارشناسان و ضریب آلفای کرونباخ (761/۰ =α) مورد تأیید قرار گرفت. بر اساس نتایج تحلیل عاملی اکتشافی موانع توسعه کشت محصولات مقاوم به کم‌آبی به چهار دسته؛ ادراکی- نگرشی، اطلاعاتی- شناختی، خدماتی – حمایتی و آموزشی- ترویجی تقسیم‌بندی ‏شدند. نتایج آزمون من‏ویتنی نشان داد که از بین 18 مانع بررسی‌شده، فقط دو مانع "ارتباط ضعیف بین کارشناسان و کشاورزان در رابطه با کشت محصولات مقاوم به کم‌آبی" و "به‌روز نبودن آموزش‌های ترویجی با تغییرات الگویی کشت منطقه" به‌صورت معنی‏داری مانع توسعه کشت محصولات مقاوم به کم‌آبی به شمار نمی‏رفتند؛ اما مقایسه میانگین میزان وجود داشتن هر مانع در منطقه با میانگین میزان اهمیت همان مانع نشان داد که 16 مورد دیگر از این موانع به‌صورت معنی‏داری مانعی بر سر راه توسعه کشت این‌گونه محصولات در شهرستان خرم‏آباد به‌حساب می‏آیند.