تحلیل نسبت شعر و نظریه در آثار یدالله رویایی

سال‌های اول دهۀ چهل هجری شمسی دورۀ ظهور موج نو در شعر فارسی است. جریانی که مقدمۀ ظهور شعر حجم در اواخر این دهه است. بیانیۀ شعر حجم که در زمستان1348 به امضای عده‌ای از شعرا، نویسندگان و سینماگران ایران رسید چشم­اندازی شاعرانه را در برابر مخاطبان شعر فارسی قرار می‌داد؛ اما مصادیق این بیانیه چندان در شعر شاعران حجم گرا قابل تشخیص نبود. این موضوع که نسبت موارد مطرح شده در بیانیۀ شعر حجم و شعر یدالله رویایی-که در عمل تنها شاعری بود که به حجم گرایی وفادار ماند- چیست، سوالی‌ست که تا کنون پاسخ روشنی به آن داده نشده است. این نوشتار سعی دارد به این سوال که نسبت بیانیۀ شعر حجم و اصول مطرح شده در آن با اشعار رویایی چیست پاسخ نسبتا روشنی بدهد. مقالۀ پیش رو شامل یک مقدمه و بخش‌هایی شامل بررسی زمینه‌های پیدایش شعر حجم، بررسی مولفه‌های اشعار یدالله رویایی و تحلیل نسبت این اشعار با اصول مطرح شده در بیانیۀ شعر حجم است. پایان این نوشتار به جمع­بندی مطالب و نتیجه‌گیری اختصاص دارد.