تحلیل و سطح بندی پتانسیل های توسعه یافتگی گردشگری و تأثیر آن در توسعه پایدار با استفاده از مدل چند متغیره TOPSIS (مطالعه موردی:استان مازندران)

امروزه صنعت گردشگری به عنوان یکی از بزرگترین و متنوع‌ترین صنعت‌ها در دنیا محسوب گردیده به نوعی که در بسیاری از کشورهای جهان این صنعت را به عنوان منبع اصلی درآمد ارزی، اشتغال­زایی، ایجاد عدالت اجتماعی، رشد فرهنگی، افزایش سطح رفاه و میدانی برای رشد بخش خصوصی و وسیله­‌ای برای توسعه ساختار زیربنایی خود می­دانند. مقاله حاضر با هدف یافتن پاسخ به این سؤال که چه عامل یا عواملی باعث شده است تا این سرزمین از مزایای متعدد گردشگری بی‌بهره بماند تهیه شده است. روش تحقیق در این پژوهش، براساس هدف کاربردی و بر اساس ماهیت، توصیفی و موردی می­باشد. ضمن جمع آوری اطلاعات توسعه یافتگی گردشگری استان و دسته‌­بندی  آن، در ابتدا توسط  مدل TOPSIS به سطح‌بندی توانمندی­‌های استان پرداخته شده است. نتایج حاصله در این پژوهش بیانگر آن است که در اکثر موارد، استان از لحاظ شاخص­‌های توسعه‌یافتگی با توجه به توان‌های آنان در وضعیت خوبی قرار نگرفته است.