تدوین استانداردهای هوشمند‌سازی مدارس و میزان رعایت این استانداردها در مدارس شهر تهران

هدف از پژوهش حاضر، تدوین استانداردهای هوشمندسازی مدارس و میزان رعایت این استانداردها در مدارس شهر تهران می­باشد. روش پژوهش، روش آمیخته(کمی و کیفی) است. در بخش کمی، توصیفی از نوع پیمایشی و روش کیفی از روش اسنادی و کدگذاری استقرایی می‌باشد، بدین‌صورت که ابتدا تمامی اسناد و مدارک موجود، موردبررسی قرارگرفته و نسخ مربوط خط به خط خوانده ‌شده است (کد گردانی باز) و سپس با توجه به عبارات نوشته‌شده در اسناد، مؤلفه‌های عمومی استخراج (کدگذاری محوری) و درنهایت در سند ارائه‌شده، شباهت‌ها و تفاوت‌های مؤلفه‌های عمومی و شاخص‌های اصلی استخراج گردید (کدگذاری انتخابی). جامعة آماری، شامل کلیه مدارس هوشمند 22 گانه شهر تهران که 5 منطقه، یعنی مناطق(4،5،6،7،8) و از بین شان 20 دبیرستان  هوشمند دخترانه به روش نمونه­گیری خوشه‌ای چندمرحله‌ای انتخاب شدند. ابزار پژوهش، یک فهرست استانداردشده محقق ساخته که درواقع ارزیابی وضعیت کنونی استانداردهای هوشمندسازی مدارس می‌باشد(مشاهده مستقیم و همکاری مدیران و مسئول فناوری اطلاعات مدارس). در این روش تحلیل داده‌ها از آمار توصیفی شامل جدول فراوانی‌ها، درصد میانگین، انحراف استاندارد و آمار استنباطی از آزمون‌های کلموگروف اسمیرنوف برای تعیین نرمال بودن توزیع داده‌ها و از آزمون t تک گروهی استفاده‌شده است. نتایج نشان داد که وضعیت کنونی مدارس هوشمند ازنظر محتوای یاددهی و  یادگیری در سطح پایینی قرار دارند و همچنین زیرساخت‌های سخت‌افزاری و  دانش معلمان آموزش‌دیده در سطح بالا و زیرساخت‌های نرم‌افزاری و مدیریت در حد متوسط قرار دارند.