تدوین مدل علّی فرسودگی تحصیلی با توجّه به نقش واسطه‌ای خودکارآمدی در دانشجویان دوره‌ی کارشناسی

هدف پژوهش حاضرتدوین مدل علّی فرسودگی تحصیلی بر اساس متغیرهای حمایت اجتماعی و کمال‌گرایی ناسازگارانه و با نقش میانجی‌گری خودکارآمدی در دانشجویان دوره کارشناسی بود. جامعه آماری پژوهش، عبارت از کلیه دانشجویان دوره‌ی کارشناسی دانشگاه شهید چمران اهواز، و گروه نمونه تحقیق 493 (139 پسر، و 354 دختر) دانشجوی دوره‌ی کارشناسی بود که به صورت تصادفی از جامعه آماری مورد نظر انتخاب شدند. برای جمع‌آوری اطلاعات از پرسشنامه‌های فرسودگی تحصیلی مسلش نسخه دانشجویان(2002)، حمایت اجتماعی ملکی، دمارای و الیوت(2000)، کمال‌گرایی استابر(2007) و خودکارآمدی عمومی شرر(1982) استفاده شد. تجزیه و تحلیل داده ها، به روش تحلیل مسیر نشان داد که حمایت همکلاسان و کمال‌گرایی ناسازگارانه هم به صورت مستقیم و هم به‌صورت غیرمستقیم(از طریق خودکارآمدی) فرسودگی تحصیلی را تحت‌تاثیر قرار می‌دهند. به‌طور کلی سهم اثرات مستقیم و غیرمستقیم مدل و درصد واریانس تبیین‌شده فرسودگی تحصیلی در مدل برابر با 27/ بود. تمامی شاخص‌های تعیین اعتبار مدل شامل شاخص هنجار شده مجذور کای، شاخص نیکویی برازش تعدیل یافته، شاخص برازندگی هنجار شده، شاخص برازندگی تطبیقی، شاخص توکر-لویس و جذر میانگین مجذورات خطای تقریب حکایت از مناسبت و کفایت مدل نهایی داشت. تبیین های مربوط به فرضیات و تلویحات نتایج به‌منظور مقابله با فرسودگی تحصیلی مورد بحث قرار گرفت.