تدوین و اعتباریابی مدل تدریس اثربخش برای اساتید دانشگاه تبریز

هدف اصلی این پژوهش ارائه مدل تدریس اثربخش برای اعضای هیئت علمی دانشگاه تبریز و اعتبارسنجی آن می‌باشد. روش تحقیق، توصیفی از نوع پیمایشی است. جامعه آماری این پژوهش دو قسمت دارد که بخش اول آن کلیه اعضای هیئت علمی دانشگاه تبریز می‌باشد(N=541)  و بخش دوم جامعه آماری، متخصصان علوم تربیتی دانشگاه‌های شهر تبریز(دانشگاه تبریز، دانشگاه آزاد اسلامی و پیام نور تبریز  N=32) را در بر می‌گیرد که با استفاده از جدول کرجسی و مورگان تعداد 225 نفر نمونه برای بخش اول برآورد و با استفاده از روش نمونه‌گیری تصادفی طبقه‌ای انتخاب گردید در بخش دوم با توجه به محدود بودن جامعه از روش سرشماری استفاده شد. در این پژوهش از دو پرسشنامه محقق ساخته که اولی شامل 36 گویه و دومی با 12 گویه پنج گزینه‌ای مطابق با مقیاس لیکرت فراهم شده بود، استفاده گردید. روایی پرسشنامه‌ها با اقتباس از منابع علمی معتبر و همچنین  توسط 3 نفر از صاحبنظران و پایایی آن نیز از طریق مطالعه مقدماتی در بین 30 نفر از افراد محاسبه شد و ضریب آلفای کرونباخ پرسشنامه‌ اولی برابر با 93/0 و پرسشنامه‌ دومی برابر 79/0 بدست آمد. سپس پرسشنامه‌ها در میان افراد انتخاب شده توزیع شد و پس از جمع‌آوری، داده‌ها با استفاده از نرم‌افزا SPSS19 و LISREL مورد بررسی قرار گرفت. از آزمون  tتک نمونه برای شناسایی مؤلفه‌های تدریس اثربخش، از تحلیل عاملی برای مدل پیشنهادی و از شاخص‌های آمار توصیفی جهت بررسی درجه اعتبار مدل استفاده شده است. نتایج نشان داد که مدل پیشنهادی تدریس اثربخش دارای 4 عامل؛ مهارت‌های حرفه ای تدریس، قدرت ارتباط با دانشجو، تسلط بر مواد و محتوای درسی، ارزشیابی می‌باشد که مجموعاً 77 درصد از کل واریانس سازه تدریس اثربخش را تبیین می‌کنند. همچنین اعتبار مدل پیشنهادی مذکور از نظر متخصصان 83.6 از 100 می‌باشد.