تعامل فراغت مجازی و واقعی در دانشجویان دانشگاه‌های تهران

مساله پژوهش حاضر، نقش و جایگاه یک رفتار فراغتی جدید به نام مصرف اینترنت در مجموعه‌ی رفتارهای فراغتی دانشجویان یا سبک رفتارهای فراغتی آنان است. جامعه‌ی دانشجویی کشور با جمعیتی بالغ بر 5/3 میلیون نفر گروه مهمی از جمعیت جوان کشور محسوب می‌شوند که با توسعه‌ی زیرساخت‌های دسترسی به رسانه‌های جدید طی سال‌های اخیر، علاقه‌مندی و تمایل خود را به استفاده از امکانات فضای مجازی برای تغییر در الگوهای پیشین رفتارهای فرهنگی و فراغتی نشان داده‌اند. بررسی حاضر می‌کوشد تا با استفاده از داده‌های صرف زمان فراغت در بین نمونه‌ای از دانشجویان دانشگاه‌های تهران به این موضوع بپردازد که چه الگویی از  تعامل بین فراغت مجازی و واقعی دانشجویان وجود دارد؟ یافته‌ها حاکی از آن است که پیامد کاربرد اینترنت بر مدت زمان همه‌ی فعالیت‌های فراغتی یکسان نیست و از یک الگو پیروی نمی‌کند. مطابق یافته‌های این مطالعه کسانی که کاربرد اینترنت بخشی از فراغت آنها را تشکیل می‌دهد، بیشتر با دوستانشان معاشرت می‌کنند، بیشتر موسیقی گوش می‌کنند، بیشتر مطالعه می‌کنند و بیشتر بازی می‌کنند و در مقابل کمتر تلویزیون تماشا می‌کنند. به دلیل توسعه‌ی زمان اختصاص یافته به فعالیت‌های یادشده، دانشجویانی که از اینترنت استفاده می‌کنند، مدت زمان فراغت بیشتری نسبت به دانشجویانی دارند که اینترنت کارکرد فراغتی و فرهنگی برای آنها ندارد. به طور کلی و بر اساس نتایج بررسی حاضر می‌توان گفت ورود اینترنت به سبک فراغتی جوانان، اهمیت و کارکردهای زمان فراغت را تقویت کرده و این یافته موید اهمیت مضاعف فراغت در جامعه‌ی جدید است.