تعیین تأثیر شیوه‌های مدیریت منابع انسانی بر قابلیت یادگیری سازمانی با میانجی‌گری سرمایه انسانی

هدف پژوهش حاضر، تعیین تأثیر شیوه­های مدیریت منابع انسانی بر قابلیت یادگیری سازمانی از طریق سرمایه انسانی می­باشد. به منظور دستیابی به این هدف، 80 نفر از اعضای واحدهای تحقیق و توسعه فعال در شهرک صنعتی طوس و شرکت­های مجاور آن در شهر مشهد به عنوان نمونه تصادفی انتخاب شدند و پرسش نامه ها به شیوه نمونه گیری تصادفی ساده میان آنها توزیع گردید. سپس داده­های جمع­آوری شده به کمک نرم افزار آماری PLS مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. شاخص­های برازش مدل مفهومی تحقیق حاضر نشان داد که این مدل از برازندگی مطلوبی برخوردار است. نتایج حاصل از آزمون فرضیات نیز نشان داد که شیوه­های مدیریت منابع انسانی (شیوه­های گزینش، بهبود و بالندگی و ارزیابی براساس شایستگی) و سرمایه انسانی، بر قابلیت یادگیری سازمانی تأثیر مثبت و معناداری دارند. همچنین، مشخص شد که سرمایۀ انسانی در روابط میان این شیوه­ها و قابلیت یادگیری، نقش واسط را ایفا می­کند. در انتها نیز با توجه به یافته های تحقیق، پیشنهادهایی ارائه گردید.