تعیین طول بهینه اجرای بتن پلاستیک جهت شروع حفاری مجدد با TBM-مطالعه موردی ایستگاه U7 خط هفت متروی تهران

ایستگاه U7 به­عنوان ایستگاه پشتیبان در میانه مسیر قطعه شمالی- جنوبی خط هفت متروی تهران، که با ماشین EPB حفر می­شود، قرار دارد. این ایستگاه قبل از رسیدن ماشین حفاری و به­منظور خدمات­دهی به آن احداث شده است. برای جلوگیری از ناپایداری در دهانه خروجی این ایستگاه، در هنگام عبور ماشین حفاری، باید تمهیدات لازم اتخاذ شود. از این رو لازم است سیستم مناسبی برای پایدارسازی این دهانه  به­نحوی طراحی شود که از نظر عوامل فنی، ایمن و از نظر عوامل اقتصادی به­صرفه باشد. بنابراین بهسازی زمین با روش جایگزینی خاک با مصالح مقاوم­تر (بتن پلاستیک) روش مؤثر در رویارویی با مشکلات انتخاب شد. با توجه به پیشرفت کامپیوترها و نرم­افزارهای عددی، مدل­سازی عددی آغاز حفاری می­تواند نقش بسزایی در تعیین خصوصیات کمی و کیفی سیستم پایدارکننده داشته باشد. در این تحقیق طراحی طول بتن پلاستیک با نرم‌افزار FLAC3D بررسی شده و در نهایت با استفاده از نتایج مدل­سازی­های عددی، طول بهینه بتن پلاستیک مورد استفاده جهت به حداقل رساندن جابه­جایی در سینه­کار و مهار ناپایداری محتمل، چهار متر به ­دست آمد.