تعیین قلمرو مناطق بیابانی استان هرمزگان از جنبه ژئومرفولوژی1

بیابانهای ناشی از فرایندهای ژئومرفولوژی از نظر خواص مرفوژنیک، ساختمانی، لیتو- ادافیکی و ترکیبی طبقه‌بندی و تعریف شده‌اند. در این پژوهش از روش مرفوژنیک برای تعیین و تفکیک مناطق بیابانی استان هرمزگان استفاده شده است. برای این کار با استفاده از نقشه‌های زمین‌شناسی و نقشه‌های توپوگرافی و تلفیق داده‌های مربوط به عوارض ژئومورفولوژی خاص بیابان از جمله دشت سرها، بسترهای طغیانی در مسیر شبکه آبها، تپه‌های ماسه بادی ـ نبکاها، کویرها و زمینهای نمک‌دار، بدلندها، گنبدها، توده‌های نمکی و ... شناسایی شده و سپس با استفاده از تصاویر ماهواره‌ای ETM محدوده عوارض اصلاح و عوارض جدید شناسایی شده و به آن افزوده شده‌اند. در پایان کار محدوده‌های یاد شده به عنوان محدوده بیابانهای استان هرمزگان معرفی شدند. بر اساس بررسیهای به عمل آمده توسعه رخساره‌های ژئومورفولوژی خاص بیابان در گستره استان قابل مشاهده‌اند و مساحی حاصل از آنها 2/17 درصد از مساحت استان هرمزگان را در برگرفته‌اند.