تغییرات زمانی و مکانی بارش در ایران تحت تأثیر تغییراقلیم تا سال 2100

در این پژوهش، اثرات بلندمدت تغییراقلیم بر تغییرات مکانی و زمانی بارش در سطح کشور تحت سناریوهای A1B، A2 و B1 تا سال 2100 بررسی شد. با استفاده از داده­های بارش روزانه در دوره­ی پایه (2010-1980) در 52 ایستگاه سینوپتیک، مدل LARS-WG واسنجی شده و جهت ریزمقیاس­سازی داده­های مدل گردش عمومی جو HADCM3 تحت سناریوهای مذکور تا سال 2100 استفاده شد. نقشه­های پراکنش مکانی تغییرات بارش در محیط GIS تهیه شد. مقادیر اندک جذر میانگین مربعات خطای نرمال شده و ضریب کارآیی بالا در مقایسه­ی مقادیر مشاهده­ای و شبیه­سازی شده­ی بارش حاکی از عملکرد مطلوب مدل LARS-WG برای شبیه­سازی بارش بود. نتایج شبیه‌سازی نشان داد که تغییراقلیم باعثِ افزایش غیریکنواخت بارش در دو مقیاس مکانی و زمانی در بخش اعظم کشور خواهد شد. افزایش بارش در کرانه‌های دریاهای خزر، عمان و خلیج­فارس، دامنه­های غربی رشته کوه­های زاگرس و دامنه­های شمالی رشته کوه­های البرز بیش­تر از نواحی مرکزی، شرقی و شمال­شرقی ایران بود. علی­رغم افزایش میانگین بارش در تمام دوره‌های زمانی، میانگین بارش در دوره­های زمانی 2070-2041 و 2100-2071 کم­تر از مقدار آن در دوره­ی زمانی 2040-2011 بود. این مسأله، لزوم برنامه­ریزی در استفاده‌ی بهینه از بارش موثر در کشور را به اثبات می­رساند.