توصیفی از معلم شدن من: خودمردم‌نگاری یک دانش‌آموختۀ دانشگاه فرهنگیان

هدف: هدف این پژوهش بیان و تحلیل تجارب زیسته نویسندۀ اول از تحصیل در دانشگاه فرهنگیان باروش خودمردم نگاری بود. روش: این پژوهش رویکردی کیفی و پدیدارشناسانه دارد. منبع داده‌های پژوهش، تجارب و خاطرات یکی از دانش‌آموختگان دانشگاه فرهنگیان است که به شیوه روایت‌نگاری تنظیم گردید. روایت‌های پژوهشگر کدگذاری شد. یافته‌ها: یافته‌های پژوهش نشان می‌دهد آشنایی با حرفۀ معلمی از طریق خانواده، برخی معلمان، امنیت شغلی و معافیت از خدمت سربازی باعث شد سوژۀ مورد مطالعه به معلمی گرایش یابد. در بدو ورود، انتظاراتی که او از دانشگاه داشت برآورده نشد، زیرا دانشگاه دچار مشکلات آموزشی-رفاهی بود. باگذشت زمان و مرتفع‌شدن مشکلات، نگارنده نگرش مثبت‌تری نسبت به دانشگاه فرهنگیان پیدا کرد. او مسائل آموزشی-پژوهشی دوران تحصیل خود را ترکیبی از نقاط قوت‌ و ضعف‌ می‌داند و معتقد است کارورزی یکی از نقاط قوت دانشگاه است که با رفع پاره‌ای از نواقصش می‌تواند بهتر هم شود. به‌زعم او، غالباً روابط بین‌فردی مناسبی در دانشگاه حاکم بود ولی بعضاً برخی از نظرات مدرسان، دانشجویان را مکدر می‌کرد. افزون براین، نسبت به نامشخص بودن محل خدمتش، سنجه‌های فرم سازمان‌دهی و بی‌توجهی به گزینش انتقاداتی را وارد کرد.