جغرافیای اقتصادی منطقه آسیای مرکزی

سابقه در این بخش از قاره وسیع آسیای در طول تاریخ چند هزار ساله جامعه ­های ایلی بصورت پراکنده در سراسر منطقه در حرکت بودند. شیوه زندگی آنها چنان بود که پیوسته به دنبال آب و علوفه فرسنگ ها با استفاده از ایل راه هایی را طی طریق می ­نمودند. و نیز فرآورده ­های دامی خوراک و پوشاک و مسکن آنها را تأمین می­ کرد و تقریباً خودکفا بودند و گهگاه با فروش قسمتی از تولیدات کمبود مایحتاج خود را تأمین می­ نمودند. اقتصاد حاکم اقتصادی شبانی بود. هر یک از ایل ها محدوده معینی از مراتع را در اختیار داشتند و از اصول همزیستی مسالمت آمیز برخوردار بودند. اختلاف های بین آنها با وساطت بزرگان و ریش سفیدان حل می­ گردید. نظام حکومتی خاصی وجود نداشت. الگوی کار و زندگی این جوامع با آنچه در جوامع روستایی و عشایری چین، ایران، هندوستان و به طور کلی خاورمیانه می­ گذشت متفاوت بود.