حذف سم پروپارژیت از محلول‌های آبی با استفاده از پنتا آزا تترا اتیلن پلی‌آکریل‌آمید (PAA-N5) به عنوان یک جاذب جدید

مقدمه و هدف: ورود آلاینده‌های زیست محیطی به منابع آب اثرات زیان‌باری بر سلامت انسان و محیط زیست دارد. در سالیان اخیر روش‌‌های جذب سطحی با استفاده از جاذب‌های سنتزی جهت حذف آلاینده‌ها از منابع آب استفاده فراوان پیدا کرده است. پلیمر پلی آکریل آمید شبکه‌ای به عنوان جاذب سنتزی می‌تواند در حذف سم پروپارژیت از محیط‌های آبی مؤثر باشد. هدف از کار تحقیقاتی حاضرحذف سم پروپارژیت به وسیله پلیمر پلی آکریل آمید اصلاح شده به ‌عنوان جاذب سنتزی از آب‌‌های آلوده در شرایط آزمایشگاهی می باشد. روش‌ کار: در این تحقیق، اثر متغیرهای pH، زمان تماس، مقدار جاذب و غلظت اولیه در کارایی حذف سم پروپارژیت از آب‌های آلوده مورد بررسی قرار گرفت. داده‌های به دست آمده با ایزوترم‌های لانگمیر، فرندلیچ و تمکین و سینتیک‌های واکنش شبه درجه اول، شبه درجه دوم، انتشار درون ذره‌ای و الوویچ برازش داده شدند. آنالیز داده‌ها و رسم نمودارها با استفاده از برنامه آفیس انجام شد. یافته‌ها: برای جاذب پلی آکریل آمیند اصلاح شده مدل لانگمیر تطابق بیشتری با داده‌‌های تجربی داشت و با استفاده از این مدل ماکزیمم ظرفیت جذبmg g-1 11/294 برای جاذب به دست آمد. سینتک جذب واکنش‌‌ سریع و کمتر از 20 دقیقه محاسبه شد. همچنین نتایج نشان دادند که سینتیک جذب از معادله شبه درجه دوم برای آلاینده پروپارژیت مطابقت بیشتری دارد (99/0 R2=). نتیجه گیری: نتایج حاصل نشان می‌دهد که جاذب اصلاح شده به دلیل داشتن سطح موثر بالا و داشتن گروه‌های عاملی (پنتاآزا تترا اتیلن (N5))، ماکزیمم ظرفیت جذب، بالا و سینتیک سریع واکنش، جاذبی موثر در حذف آلاینده سم پروپارژیت از محیط‌های آبی می‌باشد. لذا استفاده از این جاذب به منظور حذف سم پروپارژیت از محیط‌های آبی پیشنهاد می‌گردد.