خودکارآمدی و رابطه آن با سلامت روان و پیشرفت تحصیلی دانش آموزان دختر

به منظور بررسی رابطه خود کار آمدی با سلامت روان و پیشرفت تحصیلی دانش آموزان دختر،  209 دانش آموز دختر سال اول دبیرستانی از میان کلیه دانش آموزان سال اولی دبیرستان­های دخترانه شهر تبریز با روش نمونه­گیری خوشه­ای چند مرحله­ای انتخاب و با استفاده از مقیاس خود کار آمدی عمومی شرر (GSES) و پرسشنامه سلامت عمومی (GHQ28) مورد ارزیابی قرار گرفتند. معدل کل دانش آموزان در سال سوم راهنمایی به عنوان ملاک سنجش پیشرفت تحصیلی در نظر گرفته شد. روش پژوهش حاضر، از نوع همبستگی بود. به منظور تجزیه و تحلیل داده­ها از آزمون رگرسیون هم­ زمان و ضریب همبستگی پیرسون استفاده شد. آزمون فرضیه­ها نشان داد که بین خود کار آمدی و سلامت روان و مؤلفه­های آن در دانش­ آموزان دختر رابطه معنی داری وجود دارد و بیش­ترین رابطه مربوط به مؤلفه افسردگی است. هم­ چنین یافته­ها نشان داد که بین خود کار آمدی و پیشرفت تحصیلی دانش آموزان دختر رابطه معنی داری وجود دارد. با توجه به نتایج پژوهش حاضر می­توان نتیجه گرفت که: خودکارآمدی با سلامت روان و پیشرفت تحصیلی دانش آموزان دختر رابطه دارد.